Εχει ενοχλήσει κάποιους αναγνώστες η κριτική μου για την ασύγγνωστη επιείκεια που χαρακτηρίζει τις αποφάσεις της ποινικής δικαιοσύνης, πέρα από την ήδη απαράδεκτη ουσιαστική εύνοια της ποινικής νομοθεσίας μας προς τους διαπράττοντες ποινικά αδικήματα. Οπως όμως εύστοχα έχει υπογραμμίσει ο αείμνηστος καθηγητής Σταύρος Τσακυράκης «απ’ όλες τις εξουσίες η δικαστική είναι αυτή που πρέπει να ανέχεται την οξύτερη κριτική, γιατί είναι η μόνη που δεν ελέγχεται από κανέναν». Και η διπλή αυτή κριτική και στην ποινική νομοθεσία και στην εφαρμογή της από τα δικαστήρια είναι απολύτως αναγκαία αν η ελληνική κοινωνία επιθυμεί να περιορισθεί η εκτεταμένη δράση συμμοριών που διαπράττουν κλοπές και ληστείες και η καταστροφική δραστηριότητα των αναρχοαυτόνομων, των Ρουβικώνων και των μπαχαλάκηδων.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
