Ηελληνική οικονομία παραμένει εγκλωβισμένη σε ένα παραγωγικό μοντέλο φτηνής ανάπτυξης, με χαμηλή τεχνολογία, μικρό μέγεθος επιχειρήσεων, χαμηλές διαχειριστικές ικανότητες από τους εργοδότες και φθίνουσες δεξιότητες από τους εργαζομένους. Πρόκειται για χαρακτηριστικά που οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στο ρυθμιστικό περιβάλλον που έχει συσσωρεύσει με την πάροδο των ετών μια σειρά από στρεβλώσεις οι οποίες καθηλώνουν την οικονομία – και κατ’ επέκταση τη χώρα – στο μικρό μέγεθος, την εκτεταμένη παραοικονομία και την αδήλωτη εργασία.
Στο νομοσχέδιο «Επενδύω στην Ελλάδα» που συζητείται στη Βουλή, έχουν συμπεριληφθεί επί τούτου μια σειρά από εργασιακές διατάξεις. Από μόνες τους θα μπορούσαν να συγκροτήσουν ξεχωριστό σχέδιο νόμου. Ομως περιλήφθηκαν στο σώμα των φιλο-επενδυτικών ρυθμίσεων πολύ απλά διότι δεν μπορείς να έχεις επενδύσεις και διατηρήσιμη αύξηση του ΑΕΠ χωρίς μια αγορά εργασίας που λειτουργεί με σύγχρονους κανόνες. Δηλαδή, με ασφάλεια δικαίου για όλους, διαφάνεια στην οργάνωση και λειτουργία των κοινωνικών εταίρων, και αποτελεσματικούς μηχανισμούς ελέγχων.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
