Στη δημόσια συζήτηση, στην Ελλάδα αλλά και στην ΕΕ, γίνεται εκτενής αναφορά στην ανάγκη επιστροφής στην κανονικότητα. Υπάρχει μια μετέωρη διαπίστωση ότι η πανδημία θα επιβάλει ένα νέο τοπίο στην αγορά εργασίας με αύξηση της υποαπασχόλησης, της τηλεργασίας, με επέκταση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, με χαμηλότερους μισθούς και περιορισμό των εργασιακών δικαιωμάτων. Εάν αυτή είναι η κανονικότητα, τότε σίγουρα δεν είναι νέα, ενώ είναι ευδιάκριτες οι ιδεολογικές και πολιτικές διαστάσεις της.
Η αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης με παρεμβάσεις που δεν θα προκαλέσουν σημαντική ζημιά στην οικονομία αποτελεί τη μεγάλη πρόκληση της τρέχουσας πολιτικής συγκυρίας. Μέχρι σήμερα το ενδιαφέρον μας εστίαζε στις μεγάλες οικονομικές ανισότητες και στην υψηλή κοινωνική δυσαρέσκεια και πολιτική αστάθεια, στα φαινόμενα ρατσισμού και ξενοφοβίας, στο μείζον ζήτημα της κλιματικής αλλαγής και της δημογραφικής εξέλιξης, που συνδυαστικά σηματοδοτούν μεγάλες μελλοντικές οικονομικές ανατροπές.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
