Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ήταν ξεκάθαρη προεκλογικά. Θα έκανε τα πάντα για να προσελκύσει επενδύσεις. Γνώριζε ότι μόνο με φρέσκο χρήμα που θα εισέρρεε στη χώρα μας θα μπορούσαν να ανοίξουν δουλειές, να υποχωρήσει η ανεργία, να ενισχυθεί το ΑΕΠ και να μειωθούν οι φόροι. Αλλωστε, είχε μπροστά της «εύκολες» ιδιωτικοποιήσεις όπως το «Ελευθέριος Βενιζέλος» που με τις επιδόσεις του έσπαγε ταμεία, τη ΔΕΠΑ Εμπορίας και τη ΔΕΠΑ Υποδομών με τα σταθερά της έσοδα, τα ΕΛΠΕ που είχαν γίνει σημείο αναφοράς του κλάδου στη ΝΑ Ευρώπη κ.ά.
Η πανδημία όμως επέφερε ανατροπή σχεδίων για τους εν δυνάμει επενδυτές και όλα έδειχναν πως στο κομμάτι των άμεσων ξένων επενδύσεων η κυβέρνηση για όσο διάστημα διαρκούσε η κρίση θα σήκωνε λευκή πετσέτα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
