Σε ανύποπτο χρόνο, λίγο πριν από τις διπλές εκλογές του περασμένου καλοκαιριού και με αφορμή υφέρπουσα φημολογία που μετέφερε ότι η Κίνα ενδιαφερόταν για την αποκατάσταση του τρωθέντος από το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών εγχώριου σιδηροδρομικού δικτύου, ο οικονομικός σύμβουλος του Πρωθυπουργού Αλεξ Πατέλης ερωτώμενος σχετικά είχε δηλώσει πλήρη άγνοια, σπεύδοντας ωστόσο να διευκρινίσει ότι το ενδιαφέρον της νέας κυβέρνησης μετά τις εκλογές θα μετατοπιστεί προς την Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα, τη Σιγκαπούρη και την Ινδία. Και αυτό επειδή πρόκειται για χώρες και οικονομίες ανοιχτές, φιλελεύθερες, πιο κοντά στο μοντέλο που πρεσβεύει ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης και οι κύκλος που τον συνοδεύει.
Οι «Συμφωνίες του Αβραάμ»
Η αλήθεια είναι ότι είχε προηγηθεί στα τέλη Ιανουαρίου του 2023 επίσημο ταξίδι του Πρωθυπουργού στην Ιαπωνία για να ακολουθήσει στις 23 Αυγούστου του ίδιου έτους, μετά τις διπλές εκλογές, το επίσημο ταξίδι του πρωθυπουργού της Ινδίας Ναρέντρα Μόντι στην Αθήνα, κατά την επιστροφή από την περίφημη σύνοδο των BRICS στη Νότια Αφρική.
Τότε ο ινδός πολιτικός ηγέτης περιέγραφε την Ελλάδα ως πύλη της χώρας του προς την Ευρώπη, ως έναν ενδιάμεσο σταθμό μεταφοράς γνώσης και τεχνολογίας, εκδηλώνοντας μάλιστα το ισχυρό ενδιαφέρον του για συμμετοχή της Ινδίας στις ιστορικών διαστάσεων ηλεκτρικές και ψηφιακές διασυνδέσεις μεταξύ Ευρώπης, Αραβικής Χερσονήσου και Ασίας, όπως προβλέπονταν από τις προπαρασκευαζόμενες τότε «Συμφωνίες του Αβραάμ», που ήθελαν το Ισραήλ να διαδραματίζει κομβικό ρόλο και να έχει την ευκαιρία να εξομαλύνει τις σχέσεις του με τους Αραβες. Η δημιουργία εκείνων των τεράστιων δικτύων μεταφοράς ενέργειας και ψηφιακών δεδομένων πάγωσε μετά τη φονική εισβολή της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου του 2023 και την ακόμη φονικότερη, εξελισσόμενη έως και σήμερα, «επιχείρηση αυτοάμυνας» των Ισραηλινών εναντίον των Παλαιστινίων στη Γάζα. Τελευταίως και υπό την πίεση της διεθνούς κοινότητας για τερματισμό της ανελέητης σφαγής στην περίκλειστη παλαιστινιακή ζώνη, οι «Συμφωνίες του Αβραάμ» επανέρχονται στο προσκήνιο και στον βαθμό που επέλθει κάποιου τύπου συμβιβασμός, η προπαρασκευή τους θα επανεκκινήσει.
Παράθυρο στον κόσμο
Ανεξαρτήτως αυτών πάντως η Ινδία θέλει να ανοιχτεί στον κόσμο. Το προγεφύρωμα του Λονδίνου μετά το Brexit δεν λειτουργεί ή καλύτερα ασθενεί βαρύτατα, δεν επιτρέπει άνετη πρόσβαση στη μεγάλη και κρίσιμη για τους Ινδούς ευρωπαϊκή αγορά, καθώς η ταχέως αναπτυσσόμενη χώρα του Ναρέντρα Μόντι δεν μπορεί να περιμένει τους άλλοτε κατακτητές της. Αλλωστε ο ινδός πρωθυπουργός έχει προ καιρού δηλώσει τους στόχους και τις επιδιώξεις και μαζί έχει προβεί στις δέουσες μεταρρυθμίσεις. Η ινδική οικονομία είναι αρκούντως φιλελεύθερη, έχει ανοίξει δρόμο στις γυναίκες, έχει αποκτήσει ευελιξίες που δεν έχει η προπορευόμενη κινεζική, ο πληθυσμός της είναι νεανικός, ο μέσος όρος ηλικίας μετά βίας προσεγγίζει τα 28 έτη, το εργατικό της δυναμικό είναι ξενόγλωσσο, η επιστημονική του βάση αξιοπρόσεκτη και όλοι θεωρούν πως θα εξελιχθεί σταδιακά στο νέο μεγάλο εργοστάσιο του πλανήτη. Ηδη αναπτύσσεται με σχεδόν 7%-8% ετησίως. Ωστόσο συμμετέχει κατά μόλις 3,7% στην παγκόσμια μεγέθυνση όταν η Κίνα φθάνει στο 19%, αλλά έχει τις προοπτικές με το μέρος της. Εκτιμάται ότι η ανάπτυξή της θα είναι δυναμική, θα είναι η ανερχόμενη δύναμη της επόμενης δεκαετίας και θα διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στις παγκόσμιες οικονομικές, παραγωγικές και τεχνολογικές εξελίξεις, όπως δηλώνει η μετεγκατάσταση πλήθους επενδυτικών κολοσσών στο έδαφός της.
Ξεχωριστή συμμαχία
Εχοντας αυτά κατά νου ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έσπευσε να ανταποδώσει το ταξίδι του Μόντι στην Αθήνα. Εγινε δεκτός με τις δέουσες τιμές στο Νέο Δελχί και προσβλέπει στο τεράστιο μέγεθος των 1,5 δισ. κατοίκων και στις ακόμη μεγαλύτερες προοπτικές της χώρας που θέλει να υποσκελίσει την Κίνα, χωρίς να υιοθετήσει τα αρτηριοσκληρωτικά χαρακτηριστικά του Πεκίνου.
Δεν είναι τυχαίο ότι θα επιδιώξει να αναβαθμίσει σε στρατηγική τη σχέση με την Ινδία, να λάβει δηλαδή χαρακτηριστικά ξεχωριστής συμμαχίας, συντονιζόμενος προφανώς και με τον αμερικανικό παράγοντα, ο οποίος αντιμετωπίζει εξισορροπητικά την Ινδία έναντι της απολύτως ανταγωνιστικής Κίνας. Θα έλεγε κανείς ότι ο κ. Μητσοτάκης προσαρμόζει την οικονομική και πολιτική διπλωματία στις νέες γεωπολιτικές συνθήκες που αναμένεται να διαμορφώσει η νέα συνθήκη που πιθανόν να προκύψει από τη διευθέτηση των ανοιχτών μετώπων της Ουκρανίας, της Μέσης Ανατολής και της Ταϊβάν.
Είναι φανερό ότι ο κ. Μητσοτάκης τοποθετείται στις προοπτικές του νέου κόσμου που εκτιμά ότι θα προκύψει μετά τη διευθέτηση των μεγάλων τρεχουσών κρίσεων και των ανακατατάξεων που θα πηγάζουν από αυτή. Εχει ενδιαφέρον επίσης το γεγονός ότι αξιοποιεί πλήρως τις εκλεκτικές συγγένειες που έχουν διαμορφωθεί στη χώρα μας. Ενα από τα κεντρικά πρόσωπα που συνόδεψαν τον κ. Μητσοτάκη στο Νέο Δελχί είναι ο διευθύνων σύμβουλος της Εurobank κ. Φ. Καραβίας. Περιττό να σημειώσουμε ότι ο μεγαλύτερος μέτοχος της τράπεζας που εκπροσωπεί είναι ο Ινδοκαναδός κ. Πρεμ Γουάτσα, ο οποίος τυγχάνει να είναι ο μεγαλύτερος τα τελευταία χρόνια ξένος επενδυτής στην Ελλάδα, με τοποθετήσεις υψηλότερες των 2,5 δισ. ευρώ και μαζί στενός φίλος του Ν. Μόντι. Μένει βεβαίως να επιβεβαιωθούν οι προβαλλόμενες προσδοκίες. Και να αποδειχθεί ότι όντως η αναπτυσσόμενη στρατηγική σχέση Αθήνας – Νέου Δελχί θα αποδειχθεί κομβική και ικανή να διασυνδέσει πραγματικά την Ευρώπη με την αναδυόμενη ζώνη της Ινδικής Χερσονήσου.
