Τον θυμάμαι από τις αρχές της δεκαετίας του ’80, πολυγραφότατο και αεικίνητο, να σαρώνει από νωρίς το πρωί τις «πηγές» του ρεπορτάζ, τα υπουργεία, τις τράπεζες, τις επιχειρήσεις, τα πολιτικά γραφεία, να συγκεντρώνει διαρκώς πληροφορίες και υλικό για τις εφημερίδες που εργαζόταν, για την «Εξπρές», την «Αυγή», την «Καθημερινή» και αργότερα, στις αρχές της δεκαετίας του ’90, για «Το Βήμα», τις μεγάλες του αγάπες δηλαδή, τις οποίες υπηρέτησε μέχρι τα βαθιά του γεράματα. Με μια δερμάτινη τσάντα πάντα στο χέρι, έτρεχε δώθε-κείθε, δεν άφηνε τίποτε να πέσει χάμω.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
