Μπορεί ο ελληνικός τουρισμός να οδεύει προς νέο ρεκόρ εφέτος, ωστόσο πάνω από τους μισούς Ελληνες δεν μπόρεσαν να κάνουν διακοπές στον τόπο τους, ακόμη κι αν ως «φρόνιμες παρθένες» προνόησαν να αναζητήσουν από νωρίς διαμονή και εισιτήρια σε λογικές τιμές. Και ο λόγος δεν είναι άλλος από την απίστευτη ακρίβεια σε όλα και παντού, την ώρα που η ζήτηση από το εξωτερικό έχει σαρώσει γνωστούς και άγνωστους προορισμούς σε όλη την επικράτεια.
Νάξος: Για διακοπές μιας εβδομάδας (6 νύχτες, 7 ημέρες) στη Νάξο, στις αρχές Αυγούστου, μια οικογένεια με δύο παιδιά κάτω των 10 ετών, πλήρωσε έως 3 μέσους μισθούς (3 Χ 1.185 ευρώ), χωρίς μάλιστα να υπολογίζεται το κόστος για μετακίνηση εντός του νησιού.
Ξεκινώντας από τα απλησίαστα ακτοπλοϊκά εισιτήρια, ας πούμε ότι η συγκεκριμένη οικογένεια ήταν πραγματικά πολύ τυχερή και βρήκε διαθέσιμα ακτοπλοϊκά εισιτήρια με έκπτωση. Σε αυτή την περίπτωση το κόστος μεταφοράς (με επιστροφή) ενός μικρομεσαίου αυτοκινήτου στη Νάξο μαζί με τα εισιτήρια των 4 μελών της οικογένειας έφθασε στα 496 ευρώ (με το αργό πλοίο).
Για τη διαμονή σε ένα ξενοδοχείο 3 ή 4 αστέρων με πρωινό πλήρωσε από 1.200 έως 1.800 ευρώ, ενώ το φαγητό, δηλαδή κάτι πρόχειρο το μεσημέρι και ένα δείπνο σε όχι πανάκριβο εστιατόριο το βράδυ, κόστισε κάτι παραπάνω από 700 ευρώ για τις 6 διανυκτερεύσεις.
Στη Νάξο, η τιμή για δύο ξαπλώστρες και μία ομπρέλα κυμαινόταν στις αρχές Αυγούστου από 20 έως 30 ευρώ. Για έξι μπάνια το κόστος μόνο για αυτή την υπηρεσία έφθασε τα 120-180 ευρώ, ανάλογα την παραλία. Προσθέτοντας στον λογαριασμό δύο χυμούς (περί τα 5 ευρώ ο ένας) και το κόστος για κάποιο θαλάσσιο σπορ, το μπάνιο έφθασε αισίως στα 50-60 ευρώ, αλλά μια ζωή την έχουμε…
Χανιά: Παρότι είναι πιο μακριά από τον Πειραιά σε σχέση με τη Νάξο, μια άλλη τυχερή οικογένεια που βρήκε εισιτήρια, αλλά χωρίς καμπίνα (θέση σε κατάστρωμα/σαλόνι), πλήρωσε για το πηγαινέλα 421 ευρώ μαζί με τη μεταφορά του ΙΧ.
Το ξενοδοχείο ήταν λίγο φθηνότερο σε σχέση με τη Νάξο, ενώ τα υπόλοιπα έξοδα ήταν πάνω-κάτω τα ίδια. Σε αυτή την περίπτωση για τις διακοπές μιας εβδομάδας χρειάστηκαν περίπου έως 2,5 μισθούς.
Χαλκιδική: Μια τρίτη οικογένεια που επέλεξε να κάνει διακοπές στην ηπειρωτική χώρα γιατί δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει στο αυξημένο κόστος των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων, πλήρωσε μεν λιγότερο για τη μεταφορά, πηγαίνοντας για παράδειγμα στη Νικήτη, όμως και εκεί οι τιμές για όλο το υπόλοιπο «πακέτο» ήταν επίσης απαγορευτικές.
Ας πούμε ότι η εν λόγω οικογένεια ξεκίνησε από το Χαλάνδρι, για να φθάσει και να επιστρέψει το κόστος μεταφοράς έφθασε στα 250 ευρώ, εφόσον γέμισε το ρεζερβουάρ με βενζίνη που η μέση τιμή της δεν ξεπερνούσε τα 2 ευρώ/λίτρο.
Το μέσο κόστος για ένα οικογενειακό δωμάτιο σε ένα καλό ξενοδοχείο, σίγουρα όχι υπερπολυτελές, έφθασε τα 200 ευρώ τη βραδιά, όσο δηλαδή και στα Χανιά.
Χωρίς τα επιπλέον έξοδα για εξορμήσεις σε άλλες παραλίες, το κόστος για τις οικογενειακές κυμάνθηκε από 2 μέσους μισθούς έως και 2,5.
Ζάκυνθος: Τέλος, το κόστος των ακτοπλοϊκών για μία τετραμελή οικογένεια με δύο ανήλικα παιδιά, μαζί με το αυτοκίνητό της, που ταξίδεψε αλερετούρ στη Ζάκυνθο από Κυλλήνη κόστισε 154,8 ευρώ. Ξεκινώντας για παράδειγμα από το Γαλάτσι, το συνολικό κόστος, μαζί με τη βενζίνη και τα διόδια, έφθασε στα 271 ευρώ.
Κλείνοντας κατάλυμα για έξι διανυκτερεύσεις μέσω γνωστής εφαρμογής, σε ένα 4στερο ξενοδοχείο πλήρωσαν 1.362 ευρώ, ενώ τα υπόλοιπα ήταν περίπου ίδια όπως και στη Χαλκιδική.
Εν τέλει οι διακοπές μιας εβδομάδας τούς κόστισαν κάπου 2,2 μέσους μισθούς.
