Διεθνής ανοχή σε μια εθνοκάθαρση

Το αποτρόπαιο έγκλημα της εθνοκάθαρσης, το οποίο σχεδίασε και με ωμότητα εφάρμοσε η χιτλερική Γερμανία σε βάρος των Εβραίων, καταδικάζεται ομόφωνα παγκοσμίως. Σε κάποιες χώρες μάλιστα η αμφισβήτηση του Ολοκαυτώματος, πολύ περισσότερο η επικρότησή του, συνιστά ποινικό αδίκημα που τιμωρείται αυστηρά. Γενικότερα οι κάθε είδους εθνοκαθάρσεις αποδοκιμάζονται από την πολιτισμένη ανθρωπότητα, ακόμα και με ιστορικές αναδρομές στο παρελθόν, όπως π.χ. ο μεθοδικός αποδεκατισμός των Ινδιάνων της αμερικανικής ηπείρου κατά τη διαδικασία της παγίωσης της επικυριαρχίας των εξ Ευρώπης εκπολιτιστών. Μόλις προ ημερών η αμερικανική Βουλή καταδίκασε τη γενοκτονία των Αρμενίων από τους Τούρκους. Είχε προηγηθεί η καταδίκη της από την ελληνική Βουλή. Ως πρωταγωνιστής της γενοκτονίας των Αρμενίων είχε διακριθεί η Τουρκία επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Είχε άλλωστε επιδοθεί και σε άλλες, λιγότερο γνωστές γενοκτονίες με θρησκευτικό πρόσημο, όπως οι σφαγές των αλεβιτών μουσουλμάνων. Ομως από τη γενική αποδοκιμασία των εθνοκαθάρσεων που τείνουν να εξελιχθούν σε γενοκτονία, η πολιτισμένη ανθρωπότητα εξαιρεί αυτήν που αντιμετωπίζει η προσπάθεια των Κούρδων να συγκροτήσουν εθνικό κράτος στις περιοχές όπου ανέκαθεν κατοικούν. Αγωνιζόμενοι ασταμάτητα επί δύο αιώνες για να γίνουν κύριοι της γης τους και να αναγνωρισθεί η εθνική τους ταυτότητα, αντιμετωπίζουν διεθνή αδιαφορία έως εχθρότητα με πρωτοστατούσα την Τουρκία, η οποία φοβούμενη απόσπαση του νότιου τμήματός της και τη δημιουργία ενιαίου κουρδικού κράτους που θα συμπεριλαμβάνει και τους ομοεθνείς Συρίας, Ιράκ και Ιράν, διεξάγει ανελέητο κατά των Κούρδων πόλεμο που τείνει να εξελιχθεί σε γενοκτονία. Εκτιμάται ότι οι κουρδικής εθνικότητας ανέρχονται σε 30 εκατομμύρια και αναφέρονται ως το πιο μεγάλο έθνος στον κόσμο που δεν κατοικεί σε δική του χώρα και δεν του παρέχεται αυτή η δυνατότητα παρότι ασταμάτητα αγωνίζονται γι’ αυτό. Οταν επιτέλους το 1920 η Συνθήκη των Σεβρών προέβλεψε ότι οι Κούρδοι θα αποκτούσαν τη δική τους χώρα μετά την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τη χάραξη νέων συνόρων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, η συμφωνία αυτή, που είχε και την επικρότηση της Κοινωνίας των Εθνών, δεν υλοποιήθηκε ποτέ με ευθύνη Αγγλων, Γάλλων και Αμερικανών, που άφησαν και πάλι απροστάτευτους τους δύστυχους Κούρδους καθώς προέχει ο έλεγχος από αυτούς των εκεί πετρελαίων. Η πρόσφατη νέα σε βάρος τους προδοσία των Αμερικανών τους παραδίδει και πάλι βορά στον Ερντογάν, παρότι χάρις στους κούρδους πολεμιστές είχε μερικώς εξουδετερωθεί το Ισλαμικό Κράτος του ISIS. Παράπλευρη συνέπεια. Οι μαχητές του τελευταίου αφέθηκαν και πάλι ελεύθεροι λόγω των άθλιων χειρισμών του Κουρδικού από τις ΗΠΑ.

Προκειμένου να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις του άπληστου Ερντογάν πιθανολογείται ότι το εξαρθρωμένο Ισλαμικό Κράτος θα ανακτήσει τις δυνάμεις του και θα γίνει ακόμα πιο επιθετικό, μετά μάλιστα την εξόντωση του επικεφαλής του Αλ Μπαγκντάντι από αμερικανούς κομάντος. Για τα επόμενα θύματα στην Ευρώπη ηθικός αυτουργός θα είναι ο Τραμπ αλλά και η αμήχανη ΕΕ.