«Εταίρος, στρατηγικός ανταγωνιστής, συστημικός αντίπαλος». Αυτό ήταν το τρίπτυχο των σχέσεων της ΕΕ με την Κίνα προπανδημικώς. Στην πρόσφατη σύνοδο των «27» στις Βρυξέλλες υπό τη σκιά της σύσφιγξης των σινορωσικών σχέσεων που έφερε ο πόλεμος στην Ουκρανία έγινε φανερό ότι το πρώτο σκέλος του τριπτύχου ατονεί και ότι υπερισχύουν τα άλλα δύο.
Η Ευρώπη προωθεί συστηματικά την απεξάρτησή της από την Κίνα. Τον Δεκέμβριο διοργανώνει μια σύνοδο κορυφής με 10 χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας αναζητώντας εναλλακτικούς εμπορικούς εταίρους και προμηθευτές πρώτων υλών. Αλλά νωρίτερα, στις 3 και 4 Νοεμβρίου, ο γερμανός καγκελάριος Ολαφ Σολτς μεταβαίνει στο Πεκίνο για να φρεσκάρει τις εμπορικές και οικονομικές σχέσεις του Βερολίνου με το Πεκίνο και αφετέρου για να πει στον κινέζο ηγέτη Σι Τζινπίνγκ ότι… δεν τον συμφέρει το πολύ κολλητιλίκι με τον Πούτιν. Για κοίτα ποιος μιλάει, θα έλεγε ευλόγως και δικαίως ο Σι στον Σολτς.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
