Τι θα συμβεί με το περίφημο 3% του δημοσιονομικού ελλείμματος, αριθμό που την περίοδο της οικονομικής κρίσης στην ευρωζώνη μετατράπηκε σε σύμβολο της λιτότητας; «Μπορεί να διατηρηθεί ως ασφαλιστική δικλίδα και ως ένδειξη ότι δεν θα χάσουμε τον δρόμο μας. Και ίσως πρέπει να ακολουθήσουμε και εδώ μια μεσοπρόθεσμη στρατηγική τριών ή τεσσάρων ετών για την επίτευξη του στόχου» προσθέτει. Ενας επιπλέον λόγος διατήρησης του ορίου του 3% είναι ότι βοηθάει την Κομισιόν στην παρακολούθηση των επιδόσεων των κρατών-μελών και στην πιθανή εφαρμογή της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος (EDP). Με δεδομένο δε ότι από τη διετία 2022-2023 τα ελλείμματα και τα χρέη λογικά θα αρχίσουν να μειώνονται, ο κανόνας αυτός ίσως να μην είναι τόσο σημαντικός, αφού ελάχιστα κράτη τον παραβιάζουν. Αλλωστε, όπως σημειώνεται στην έκθεση του EFB (σελίδα 80), κατά την τελευταία χρονιά πριν από την πανδημία, το 2019, κανένα μέλος της ευρωζώνης δεν είχε έλλειμμα άνω του 3% και όμως το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ δεν μειωνόταν παρά με δυσκολία.