Μετά από δύο μήνες πανστρατιάς για την προστασία της υγείας των Ελλήνων από αυτή την παγκόσμια κατάρα, και την ικανοποίηση που αισθανόμαστε για την ευτυχή έκβαση της κοινής προσπάθειας, έφτασε η ώρα να ξαναχτίσουμε αυτά που γκρεμίστηκαν γύρω μας.
Με τον ωμό του τρόπο και μόλις σε τέσσερις λέξεις το είπε πρώτος ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε: «…και η ανεργία σκοτώνει». Το είπε όμως μια στιγμή που τα λόγια του χαλούσαν το μιντιακό πανηγύρι, που είχαν στήσει άλλοτε πολιτικοί φίλοι του, για τον κομματικό – και όχι εθνικό – θρίαμβο κατά του κορωνοϊού. Ολοι αυτοί που υποστήριζαν ότι οι επιπτώσεις στην οικονομία θα είναι ελεγχόμενες, τους εργαζομένους-ανέργους θα τους πληρώνει το κράτος, ακόμη και τα στεγαστικά δάνεια που κοκκίνισαν προ κορωνοϊού. Με λίγα λόγια, η άποψη που καλλιεργούσαν ήταν «ας απολαύσουμε την καραντίνα, έχει ο Θεός», που στην προκειμένη περίπτωση είναι το κράτος.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
