Η διαπίστωση ότι ο πληθωρισμός επιμένει στις αναπτυγμένες οικονομίες, σε πείσμα των αλλεπάλληλων αυξήσεων των επιτοκίων των κεντρικών τραπεζών, έχει εκ των πραγμάτων ανοίξει τη συζήτηση για το πόσο μπορούμε να στηριζόμαστε σε μια σύλληψη του πληθωρισμού ως ενός φαινομένου που μπορεί να αντιμετωπιστεί με μακροοικονομικές παρεμβάσεις που θα κατατείνουν σε μια υφεσιακή δυναμική. Δηλαδή, να αυξάνουν τα επιτόκια, ώστε να επιβραδύνεται η οικονομική δραστηριότητα, οι επιχειρήσεις να απολύουν εργαζομένους, οι πραγματικοί μισθοί να υποχωρούν, η ζήτηση να μειώνεται και τελικά να υποχωρούν και οι τιμές των προϊόντων και των υπηρεσιών.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
