Ενα από τα σημαντικότερα μειονεκτήματα του R.T. Erdoğan ως ηγέτη είναι η αδυναμία του να αντιληφθεί ότι η Οικονομία μπορεί μεν υπό προϋποθέσεις να δώσει ώθηση στα πολιτικά σχέδια ενός αρχηγού, αλλά μπορεί και να μετατρέψει τα πολιτικά του οράματα σε φρικτούς εφιάλτες για τον ίδιον και για τον λαό του.
Η εκτέλεση τεράστιων εξοπλιστικών προγραμμάτων των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, η επένδυση υπέρογκων κεφαλαίων για τη δημιουργία στόλου ερευνητικών σκαφών και πλωτών γεωτρυπάνων, η διασπορά στρατιωτικών δυνάμεων όπου «φτάνει η αχαλίνωτη φαντασία και το μακρύ χέρι» του τούρκου προέδρου, ο αυξανόμενος φόβος του διεθνούς κεφαλαίου για το επενδυτικό περιβάλλον της Τουρκίας λόγω της μακράς πολιτικής αστάθειας, η βαθιά οικονομική ύφεση, η κατακρήμνιση της τουρκικής λίρας και η υγειονομική κρίση του κορωνοϊού (με την κατά κοινή ομολογία απολύτως αποτυχημένη διαχείρισή της από την τουρκική κυβέρνηση) δημιούργησαν ένα «δηλητηριώδες κοκτέιλ» που γεύεται ο τουρκικός λαός.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
