Η σημερινή κρίση για όλους είναι πρωτόγνωρη. Η Goldman Sachs τη συγκρίνει με την καταστροφή που ακολούθησε το τρομοκρατικό χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους και οι ευρωπαίοι πολιτικοί μόνο με την καταστροφή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
«Ενα τόσο άμεσο πλήγμα ταυτόχρονα στη ζήτηση και στην προσφορά σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι πράγματι πρωτόγνωρο και μοιάζει με την επίδραση πολέμων στις οικονομίες. Ουσιαστικά, αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο δραστηριοποιούνται οι άνθρωποι, και είναι φυσικό να ακυρώνει όσα θεωρούσαμε δεδομένα σε πολλές πλευρές της οικονομίας. Βέβαια, μπορεί κανείς να ελπίζει πως το πρόβλημα θα αντιμετωπιστεί, ή έστω θα περιοριστεί σημαντικά, σύντομα, και τότε σε αντίθεση με πολεμικές καταστάσεις, το παραγωγικό δυναμικό θα βρίσκεται σε μεγάλο βαθμό στη θέση του. Αρα μπορούμε να αναμένουμε πως η ανάκαμψη που θα ακολουθήσει παγκοσμίως θα είναι ισχυρή, όμως ο χρόνος και τα χαρακτηριστικά της θα εξαρτηθούν και από τις πολιτικές που θα εφαρμοστούν».
Αν όμως παρακολουθήσουμε τους δείκτες στις χρηματαγορές, δεν διακρίνεται αισιοδοξία…
«Οι αγορές αυτές προηγούνται της πραγματικής οικονομικής δραστηριότητας καθώς ενσωματώνουν σε μεγάλο βαθμό προσδοκίες για το μέλλον. Προηγούνται στην πτώση και θα προηγηθούν και στην άνοδο. Νομίζω, όμως, πως υπάρχει εδώ κάτι που αξίζει ιδιαίτερη προσοχή. Πως η υγειονομική κρίση μπορεί να προκαλέσει και ισχυρές δευτερογενείς κρίσεις και έτσι τελικά η ύφεση να διαρκέσει περισσότερο. Αυτό μπορεί να συμβεί με πολλούς τρόπους, να απειληθεί η συνοχή της ευρωζώνης και η εφαρμογή των πολιτικών εμβάθυνσης που απαιτούνται, να υπάρξει αμφισβήτηση του υποδείγματος ανάπτυξης στις ΗΠΑ και της δημοσιονομικής τους σταθερότητας, να πτωχεύσουν αδύναμες οικονομίες, κυρίως στην Αφρική και στη Λατινική Αμερική, ή να επικρατήσουν μεσοπρόθεσμα τάσεις απομονωτισμού ανάμεσα στις οικονομίες και να αντιστραφεί η ενσωμάτωση της Κίνας και άλλων οικονομιών της Ασίας».
