«Εκτεταμένες, βαθιές και λεπτομερείς» χαρακτήρισε τις σινοαμερικανικές εμπορικές συνομιλίες το κινεζικό υπουργείο Εμπορίου, ενώ η αμερικανική πλευρά εξήρε την πρόθεση της Κίνας να αυξήσει τις εισαγωγές ενέργειας, αγροτικών, βιομηχανικών και άλλων προϊόντων και υπηρεσιών από τις ΗΠΑ. Οι δύο αντιπροσωπείες (οι επαφές έγιναν σε επίπεδο υφυπουργών) που διαπραγματεύθηκαν στο Πεκίνο Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη (οι συνομιλίες ήταν διήμερες, αλλά παρατάθηκαν) συμφώνησαν να διατηρήσουν στενή επαφή. Δεν έθεσαν ωστόσο τον χρονικό ορίζοντα της επόμενης συνάντησής τους.
Ηταν η πρώτη συνάντηση των δύο πλευρών μετά την εμπορική εκεχειρία που συμφώνησαν τον περασμένο Δεκέμβριο οι πρόεδροι Τραμπ και Σι. Αλλά το αρχικό κύμα αισιοδοξίας των αγορών ακολούθησε σκεπτικισμός. Και αυτό επειδή στα ανακοινωθέντα δεν δόθηκαν λεπτομέρειες για το τι διημείφθη το τριήμερο. Οπως σημείωνε εξάλλου την περασμένη Πέμπτη η αναλύτρια του BBC Καρίσμα Βαζουανί, τρεις είναι οι διαφορές ΗΠΑ – Κίνας που μοιάζουν αγεφύρωτες, καθώς αναδεικνύουν το χάσμα εμπορικής κουλτούρας και αντιλήψεων για θεμελιώδη ζητήματα λειτουργίας της οικονομίας.
Πρώτον, το ζήτημα πνευματικής ιδιοκτησίας. Η Ουάσιγκτον κατηγορεί το Πεκίνο ότι διαρκώς αντιγράφει αμερικανικές πατέντες. Ωστόσο ανέκαθεν ο κόσμος των τεχνολογιών ήταν… ο κλέψας του κλέψαντος. Δεύτερον, η πρόσβαση στις αγορές. Οι Αμερικανοί αγανακτούν για τις κρατικές επιδοτήσεις, για τη συμμετοχή και εν γένει την επιρροή της κινεζικής κυβέρνησης στον επιχειρηματικό χώρο. Σαν να μη γνωρίζουν τις ιδιαιτερότητες του κινεζικού καπιταλισμού.
Τρίτον, η Ουάσιγκτον απαιτεί τροποποιήσεις του 10ετούς αναπτυξιακού προγράμματος «Made in China 2025» που υιοθέτησε το Μάιο του 2015 ο πρωθυπουργός Λι Κετσιάνγκ.
Στόχος του προγράμματος είναι έως το 2025 η Κίνα να έχει αυξήσει στο 70% την επάρκειά της σε πρώτες ύλες και να έχει κατακτήσει την πρωτιά παγκοσμίως στους τομείς υψηλής τεχνολογίας, συμπεριλαμβανομένων της φαρμακευτικής βιομηχανίας, της αυτοκινητοβιομηχανίας, της αεροδιαστημικής και των ημιαγωγών.
Η διάρθρωση της οικονομίας
«Εκείνο που ζητούν οι ΗΠΑ είναι να ανατρέψει η Κίνα τη διάρθρωση της οικονομίας της. Ζητούν να μετασχηματιστεί σε μια κανονική χώρα με προσανατολισμό στις αγορές, κάτι που το Πεκίνο δεν επιθυμεί» δήλωσε στο BBC ο Κρίστοφερ Μπάλντινγκ, πρώην καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Πεκίνου. Ωστόσο Αμερικανοί και Κινέζοι γνωρίζουν ότι πλήττονται αμφότεροι από τον μεταξύ τους εμπορικό πόλεμο. Γνωρίζουν επίσης ότι ναρκοθετούν την παγκόσμια οικονομία. Υπό το πρίσμα αυτό ο στόχος που έχει θέσει ο αμερικανός υπουργός Οικονομικών Γουίλμπουρ Ρος «να καταλήξουν οι δύο πλευρές σε μια συμφωνία που θα τους επιτρέπει να ζουν και να πορεύονται με αυτήν» μοιάζει ο μόνος ρεαλιστικός. Ωστόσο πρόεδρος των ΗΠΑ δεν είναι ο Ρος αλλά ο Ντόναλντ Τραμπ.
