Με συγκίνηση παρακολουθώ αυτές τις μέρες να φθάνει ο μηχανολογικός εξοπλισμός του νέου υπερσύγχρονου Σταθμού Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας της MYTILINEOS στη Βοιωτία. Ολη μου την επαγγελματική ζωή, 40 χρόνια δηλαδή, αξιώθηκα να κατασκευάσω μεγάλα εργοστάσια, είτε αυτά ήταν τσιμεντάδικα είτε αυτά ήταν έλαστρα αλουμινίου, και στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας δύο μεγάλους Σταθμούς Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας από φυσικό αέριο. Ολα τα θεωρούσα παιδιά μου, και παρακολουθούσα για χρόνια τις επιδόσεις τους και ένιωθα περήφανος. Ομως αυτή τη φορά βλέπω τα μηχανήματα, ζυγίζω την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και νιώθω προβληματισμό.
Η MYTILINEOS ήταν από τις εταιρείες που επέλεξαν από νωρίς να επενδύσουν στην ηλεκτρική ενέργεια, διαβλέποντας τις ευρωπαϊκές τάσεις, αλλά και προσβλέποντας στο ουσιαστικό άνοιγμα της αγοράς ενέργειας. Ηδη από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας κατασκευάσαμε δύο υπερσύγχρονους σταθμούς ηλεκτρικού ρεύματος. Επιλέξαμε δηλαδή να διαθέσουμε πολύ σημαντικά κονδύλια – εν μέσω οικονομικής κρίσης – που θα μας επέτρεπαν να συμμετάσχουμε στο ενεργειακό μείγμα, μειώνοντας τόσο το κόστος παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος για όλους όσο και το ανθρακικό αποτύπωμα της χώρας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
