Υπέγραψε και πρωταγωνίστησε στην πιο συζητημένη παράσταση της περυσινής χρονιάς στο θέατρο Cartel, στο «Ανθρωποι και ποντίκια», που συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά. Εκεί όπου τον Ιανουάριο θα ανεβάσει τα «Κόκκινα φανάρια» του Αλέκου Γαλανού με μια αιρετική ματιά. Παράλληλα, ο Βασίλης Μπισμπίκης εφέτος σκηνοθέτησε στο θέατρο Αποθήκη τον «Πατέρα» του Στρίντμπεργκ με πρωταγωνιστές τη Μαρίνα Ασλάνογλου και τον Τάσο Ιορδανίδη, σε ένα κρεσέντο ωμού ρεαλισμού για την αγριότητα των σχέσεων.
Θα λέγαμε πως ακολουθεί στο θέατρο το «Δόγμα του σοκ». Παρουσιάζει τον χειρότερο εαυτό μας όπως μπορεί να προκύψει μέσα στους στενούς πυρήνες των συναναστροφών μας, για να μας προτρέψει να κάνουμε ένα βήμα πίσω. Μπορεί η ματιά του να μην αφορά τη γενικότητα και τον μέσο όρο, αλλά σίγουρα δεν πρόκειται για υπερβολή χωρίς αντιστοιχίες στην εποχή μας. Μιλάει με έναν τρόπο που δείχνει σίγουρος για το τι θέλει να κάνει, αλλά δίχως σιγουριές και εύκολες απαντήσεις για το τι μπορεί να οδηγήσει έναν άνθρωπο στην απώλεια του εαυτού του.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
