Τον γνωρίσαμε το 1994, ως εσωστρεφή Χρήστο στην ταινία «Τέλος εποχής» του Αντώνη Κόκκινου, η βάση όμως του Δημοσθένη Παπαδόπουλου έμοιαζε να είναι πάντα το θέατρο. Το 2011 ξαφνικά πήρε την απόφαση να φύγει για το Βερολίνο. Παρέμεινε εκεί οκτώ χρόνια. Οταν ετοίμασε τη βαλίτσα του, δεν είχε σκεφτεί ποτέ ότι θα δούλευε στο γερμανικό θέατρο ως ηθοποιός. Και όμως, το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον. Στην Ελλάδα τον έφερε πίσω η έλλειψη ήλιου, όπως λέει χαρακτηριστικά, χαρίζοντάς μας τα τελευταία χρόνια σκηνοθεσίες και ερμηνείες που συζητήθηκαν. Εφέτος τον απολαμβάνουμε στην κρατική τηλεόραση στη σειρά «Ο όρκος», ενώ συναντά αυτό το διάστημα, στο ξενοδοχείο Μπάγκειον στην Ομόνοια, την ομάδα Contratiempo, σκηνοθετώντας την παράσταση «Η επανάσταση δεν θα γίνει ποτέ».
Σκηνοθετείτε την παράσταση «Η επανάσταση δεν θα γίνει ποτέ», η οποία βασίζεται στο έργο «Το μπαλκόνι» του Ζαν Ζενέ. Τι σας γοήτευσε στο έργο αυτού του μεγάλου προβοκάτορα των κατεστημένων ηθών;
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
