Το να αποκαλέσει κανείς «μνημειώδεις» τις εγκαταστάσεις του Κρίστο, ο οποίος πέθανε στις 31 Μαΐου στα 85 του χρόνια, θα ήταν αυτό που λένε οι Αμερικανοί «understatement». Υπήρξε ο σταρ των τυλιγμένων κολοσσιαίων κτιρίων, όπως το Ράιχσταγκ του Βερολίνου (1995), των «περικυκλωμένων» μικρών νησιών του όρμου Μπισκέιν της Νότιας Φλόριδας (1983) αλλά και ο καλλιτέχνης που κατόρθωσε να περπατήσει πάνω στο νερό μαζί με εκατομμύρια κόσμου χάρη στις πλωτές προβλήτες του στη Βόρεια Ιταλία (2016). Εργα γεμάτα ομορφιά που προκαλούσαν το δέος και δεν μπορούν να κατηγοριοποιηθούν εύκολα.
Τα επικών διαστάσεων έργα του τα οποία ήταν προΪόν συνεργασίας με τη σύζυγό του Ζαν-Κλοντ, απαιτούσαν μια εξίσου επική προετοιμασία προκειμένου να υλοποιηθούν και προϋπέθεταν τη σύνθετη συνεργασία εκατοντάδων ανθρώπων. Για παράδειγμα, η ιδέα για το πρότζεκτ «The Gates», στο πλαίσιο του οποίου έστησαν 7.503 πορτοκαλί λάβαρα σε 23 χιλιόμετρα του Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης, γεννήθηκε το 1979 αλλά υλοποιήθηκε το 2005. Αντίστοιχα, ο Κρίστο ζωγράφισε το πρώτο σχέδιο για το Ράιχσταγκ το 1971 αλλά το Γερμανικό Κοινοβούλιο τυλίχτηκε με πανί το 1995.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
