«Δεν θα μάθουμε ποτέ ακριβώς πώς έγινε: πώς ένα ανεμοδαρμένο νησί 85 τετ. χλμ. στη μέση του Αιγαίου μάγεψε τον πλανήτη. Το καλοκαίρι του 1954, όταν πρωτοεπισκέφθηκα τα ελληνικά νησιά, γινόταν ήδη μικρός ντόρος για τη Μύκονο ως ένα όμορφο και ξεχωριστό μέρος, με φιλόξενους κατοίκους. Το έβαλα στη λίστα μου για το 1955.
Αλλά πώς ξεδιπλώθηκαν τα γεγονότα; Σίγουρα οι παραλίες ήταν καλύτερες από ό,τι σε πολλά ελληνικά νησιά. Το νησί ήταν προθάλαμος για τη Δήλο, έναν πολύ σημαντικό αρχαιολογικό τόπο. Μερικά θρυλικά νυχτερινά κέντρα γεννήθηκαν εκεί, από ταλαντούχους επιχειρηματίες. Η Χώρα ήταν ιδιαιτέρως όμορφη. Και αντίθετα με άλλα νησιωτικά χωριά ήταν ακριβώς πάνω στη θάλασσα. Και φυσικά το τοπίο του νησιού ήταν εκθαμβωτικό.
Οπότε, από πολύ νωρίς, πολλοί ξένοι και Ελληνες, συμπεριλαμβανομένων των «εστέτ» και όσων αγαπούσαν τη θάλασσα, αντιλαμβάνονταν ότι υπήρχε κάτι μοναδικό σε αυτόν τον τόπο και στους ανθρώπους του. Εξοχες παραλίες, όμορφη Χώρα πάνω στη θάλασσα, φιλόξενοι άνθρωποι, αξιοσημείωτη νυχτερινή ζωή: όλα μαζί δημιούργησαν ένα ασταμάτητο ραδιενεργό σύννεφο!».
Robert McCabe
