Οταν ο σκηνοθέτης Γιώργος Τσεμπερόπουλος βρισκόταν ακόμα σε αναζήτηση του κατάλληλου ηθοποιού για τον ρόλο του θρυλικού λαϊκού τραγουδιστή Στέλιου Καζαντζίδη στην ταινία «Υπάρχω», ο συνεργάτης του Μάκης Γαζής, του πρότεινε να κοιτάξει καλύτερα την περίπτωση του τραγουδιστή Χρήστου Μάστορα, λέγοντάς του «Γιώργο, είναι δικός σου!». Ο Τσεμπερόπουλος επανέλαβε τρεις φορές τη φράση όταν μου αφηγήθηκε την ιστορία την τελευταία ημέρα των γυρισμάτων του «Υπάρχω» στη Βραυρώνα.
Αρχικά, ο σκηνοθέτης των επιτυχιών «Ξαφνικός έρωτας», «Αντε γεια» και «Πίσω πόρτα» δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία στα λόγια του βοηθού του. Συγκράτησε όμως το όνομα Χρήστος Μάστορας, το «γκούγκλαρε» και άρχισε να δείχνει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για «έναν άνθρωπο τόσο σεβαστικό, τόσο γλυκό, τόσο ευγενή», όπως τον χαρακτήρισε.
Λίγο αργότερα και ενώ ο Τσεμπερόπουλος μου περιέγραφε το χαστούκι που είχε πει στον Μανώλη Μαυροματάκη να ρίξει στον Ηλία Μουλά, τον ηθοποιό που υποδύθηκε τον γιο του (Μαυροματάκη) στον «Εχθρό μου», ώστε η σκηνή που γύριζαν να είναι πιο ρεαλιστική, ο Χρήστος Μάστορας μπήκε στην κουβέντα μας.
«Εχω φάει κι εγώ ένα χαστούκι από τον Γιώργο» είπε γελώντας, κάτι που ο Τσεμπερόπουλος είχε ξεχάσει. «Στα δικά μας γυρίσματα. «Ρε!» μου λέει και κλαπ μου σκάει ένα χαστούκι (σ.σ.: ο ηθοποιός χτυπάει το πρόσωπό του). Πολύ ωραίο χαστούκι – πέθανα στα γέλια. Ο Γιώργος ήθελε να πάρει μια άλλη αντίδραση από μένα για να φανεί πιο αληθινή η σκηνή. Ολα πρέπει να δείχνουν μια αλήθεια. Γι’ αυτό μισώ τις πρόβες! Δεν έχουν… αλήθεια».
Με άξονα της ιστορίας την επίσκεψη ενός δημοσιογράφου (του Γιώργου Λιάνη) στο σπίτι στον Αγιο Κωνσταντίνο όπου ο Στέλιος Καζαντζίδης είχε αποτραβηχτεί στα τέλη της δεκαετίας του 1970, το «Υπάρχω» περιστρέφεται γύρω από κάποιους σημαντικούς σταθμούς του σπουδαίου λαϊκού τραγουδιστή. Ενας ακόμα λόγος που έπαιξε ρόλο στην απόφαση του Τσεμπερόπουλου να προχωρήσει με τον Μάστορα στο «Υπάρχω» είναι «η αφοσίωση. Ο Χρήστος παίζει μουσική σε μια μπάντα με τους ίδιους συνεργάτες από τότε που ξεκίνησαν. Εχει τους ίδιους επαγγελματικούς φίλους, με την ομάδα του παλεύει να γίνουν όλοι μαζί καλύτεροι. Δεν είναι τύπος «πατάω επί πτωμάτων για να κερδίσω»».
Η φιλία πάνω απ’ όλα
«Μα για να τους έχω το κάνω» είπε αμέσως ο Μάστορας για τα μέλη του συγκροτήματός του. «Προσπαθώ να τους πείσω ότι είμαι ικανός να έχω τη φιλία τους. Η φιλία για μένα είναι νούμερο ένα».
«Δεν νιώθω μούδιασμα, καμία στενοχώρια» μου είπε ο Μάστορας όταν τον ρώτησα αν νιώθει κάπως «περίεργα» την τελευταία μέρα γυρισμάτων. «Εχω ακούσει ότι αυτό συμβαίνει, όχι με μένα όμως. Με έναν τρόπο δεν βιώνω όλη αυτή την εμπειρία ως Χρήστος – ως Χρήστος βιώνω μόνο την ταλαιπωρία γιατί ήταν τεράστια ταλαιπωρία να ενσαρκώσεις τον Στέλιο Καζαντζίδη. Είναι το βάρος, είναι το άγχος και το στρες της πρώτης φοράς – που μπορεί να είναι και η τελευταία. Γιατί για μένα, που δεν είμαι ηθοποιός, ο ρόλος του Καζαντζίδη είναι μια μοναδική περίπτωση. Αλλά και για έναν ηθοποιό θα ήταν».
Ο Μάστορας δεν εννοεί ότι το «Υπάρχω» θα είναι η πρώτη και τελευταία ταινία του επειδή δεν θα υπάρξουν άλλες ευκαιρίες. «Ως απόφασή μου το λέω. Η ζωή μου είναι η μουσική, εδώ παίζω έναν μουσικό και τραγουδιστή, υποδύομαι έναν άνθρωπο με τον οποίο έχω κοινές εμπειρίες – με και χωρίς εισαγωγικά – γιατί και οι δικοί μου γονείς μετανάστες ήταν μεν, Ελληνες δε. Οπως του Στέλιου. Γιατί είμαι κι εγώ ένα παιδί που έχει εμπλακεί με τη νύχτα και δεν την πολυαντέχει. Ενα παιδί που θέλει να κάνει άλλα πράγματα. Είχα κι εγώ στο παρελθόν τα θέματά μου με τις εταιρείες – όχι βέβαια στον ίδιο βαθμό με τον Στέλιο, ούτε και η ζωή μου ήταν το ίδιο σκληρή με τη δική του, σε καμία περίπτωση. Αλλά νομίζω ότι σε σχέση με έναν ηθοποιό που θα ερχόταν στον ρόλο και θα έπρεπε να τον μελετήσει και να βρει την αλήθεια του, ήμουν λίγο περισσότερο έτοιμος. Και γι’ αυτό μάλλον ο Γιώργος κατέληξε σε μένα. Θα σμιλέψω τον Χρήστο αλλά θα έχω ένα υλικό, το μέσα του που θα είναι έτοιμο».
INFO : Η ταινία «Υπάρχω» θα παίζεται στις αίθουσες από την Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου σε διανομή Tanweer.
