Στη χώρα των καθυστερήσεων, των κωλυσιεργιών, των αναβολών και των παρατάσεων, η διάσωση, συντήρηση και αξιοποίηση των θερινών ανακτόρων του Τατοΐου ήταν μια ακόμα υπόθεση που έχασκε για πολλές δεκαετίες, ποικιλοτρόπως ανοιχτή. Γυρίζοντας πίσω στον χρόνο, με τη βοήθεια του Διαδικτύου που όλα τα καταγράφει, βρίσκουμε σε διαφορετικές στιγμές, με διαφορετικές αφορμές, από διαφορετικές κυβερνήσεις, διαβεβαιώσεις, υποσχέσεις, εξαγγελίες για την έναρξη των εργασιών αποκατάστασης και για την επαναλειτουργία του χώρου ως μουσείου, ξενοδοχείου, πάρκου αναψυχής κ.λπ. Μετά σιωπή. Η παχιά σιωπή πίσω από την οποία κρύβουμε την αμηχανία μας για σημαντικές σελίδες της νεότερης (και όχι μόνο) ιστορίας μας, τις οποίες για διάφορους λόγους (ιδεολογία, εθνικά κόμπλεξ, έλλειψη ιστορική γνώσης κ.λπ.) αδυνατούμε – αρνούμαστε να ανασκαλεύσουμε, να επαναξιολογήσουμε, να κατανοήσουμε, να αντιμετωπίσουμε. Ομως, η περασμένη χρονιά ήταν μια χρονιά δράσης και εξελίξεων για τα πρώην βασιλικά κτήματα. Οχι πάντα ευχάριστων εξελίξεων, λόγω της μεγάλης φωτιάς που ξέσπασε στην περιοχή, αλλά σημαντικών για το μέλλον τους.
Στην πραγματικότητα η αρχή είχε γίνει ήδη από τον προηγούμενο χρόνο: Τον Μάρτιο του 2020 η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη είχε ανακοινώσει ότι «υπάρχει πλέον ο ανάδοχος, ο οποίος θα εκπονήσει τη μελέτη εφαρμογής για το κτίριο του ανακτόρου. Αρχές Απριλίου ξεκινούν να εφαρμόζονται τα πρώτα σωστικά μέτρα. Η εκπόνηση της μελέτης, σύμφωνα με τη νομοθεσία, θέλει αρκετούς μήνες. Μέχρι τον Μάιο του 2021 οι υπηρεσίες του ΥΠΠΟΑ θα έχουν τη μελέτη εφαρμογής για να ξεκινήσει η διαδικασία του διαγωνισμού για τον ανάδοχο του έργου».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
