Το Λούβρο στην Αθήνα

Είναι ο συγκλονιστικός πίνακας «Ο θάνατος του Μαρά» του Ζακ -Λουί Νταβίντ, αλλά και το αριστούργημα του Πάολο Βερονέζε η «Ωραία Νάνι». Είναι ακόμη η νεκρική μάσκα του Ναπολέοντα, αλλά και το σπάνιο έργο του Ρέμπραντ «Αφροδίτη και Ερωτας» που απεικονίζει ως θεά τη σύντροφό του Χεντρίκε Στόφελς. Είναι ακόμη το πορτρέτο της Μαρίας-Αννας της Αυστρίας, βασίλισσας της Ισπανίας, από το ατελιέ του Ντιέγκο Βελάσκεθ, αλλά και ο μεγάλος πίνακας «Η κυρία Μερσιέ τριγυρισμένη από την οικογένειά της» του Ζακ Ντιμόν, ένα έργο αφιερωμένο στην τροφό του Λουδοβίκου ΙΕ’. Είναι έργα των Μποτιτσέλι, Ελ Γκρέκο, Γκόγια, Ντελακρουά κ.ά., είναι τα έργα που συνθέτουν την επιβλητική έκθεση «Η τέχνη του πορτρέτου στις συλλογές του Λούβρου», με την οποία εγκαινιάζεται η 2.000 τ.μ. αίθουσα περιοδικών εκθέσεων (Αίθουσα «Ιδρυμα Αντώνιος Ε. Κομνηνός») του νέου κτιρίου της Εθνικής Πινακοθήκης.

Πράγματι, 100 και πλέον αριστουργήματα από τις συλλογές του Λούβρου ταξίδεψαν στην Ελλάδα για την έκθεση, (εγκαινιάζεται στις 29 Νοεμβρίου) όπου αποκαλύπτονται περισσότερα από 3.000 χρόνια ιστορίας. Ξεκινώντας λοιπόν από την πιο βαθιά αρχαιότητα, από τα βασίλεια της Μέσης Ανατολής και την Αίγυπτο, διατρέχει την ελληνορωμαϊκή περίοδο, με τα εμβληματικά πορτρέτα του Ομήρου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Τραϊανού, φτάνοντας στα φαγιούμ, τα νεκρικά προσωπεία που βρέθηκαν στην Αίγυπτο. Η επιλογή των έργων συνεχίζεται με την επικράτηση του Χριστιανισμού – όταν ο ιδεαλισμός «επικαλύπτει» την προσωπικότητα του ατόμου – για να καταλήξει στη θριαμβευτική ανάδυση της ανθρώπινης μορφής στα χρόνια της Αναγέννησης. Τέλος, διασχίζοντας το επιδεικτικό Μπαρόκ με τα επίσημα πορτρέτα βασιλέων και ευγενών, η έκθεση παρουσιάζει τους φιλοσόφους του Διαφωτισμού, αναφέρεται στη Γαλλική Επανάσταση και τον Ναπολέοντα, φτάνοντας ως τα χρονικά όρια των συλλογών του Μουσείου του Λούβρου με τα χαρακτηριστικά έργα των Ενγκρ και Ντελακρουά.