Το Πορτοφίνο είναι ιταλικό ψαροχώρι και τουριστικό θέρετρο, γνωστό για το μικρό του λιμάνι και τους διάσημους επισκέπτες του, που βρίσκεται στην επαρχία της Γένοβας στην Ιταλική Ριβιέρα. Κάπου εδώ τελειώνει το… μάθημα της γεωγραφίας και αρχίζει αυτό της μουσικής. Ο Κωστής Μαραβέγιας λίαν προσφάτως κυκλοφόρησε το νέο του άλμπουμ με τίτλο «Portofino», που ναι μεν μπορεί να αναφέρεται στο παραπάνω ιταλικό τουριστικό θέρετρο, αλλά και σε αδόκιμη μετάφραση μπορεί να αποδοθεί ως το «Φίνο λιμάνι».
Οπως και να έχει, ο τραγουδοποιός και ερμηνευτής παρουσιάζει το δικό του λιμάνι στο κοινό του, λιμάνι καθαρά προσωπικό, χωρίς όμως να είναι παράλληλα και εσωστρεφές. Το άλμπουμ στο μεγαλύτερό του μέρος γράφτηκε στη διάρκεια της καραντίνας λόγω του κορωνοϊού. Οπως σημείωσε μεταξύ άλλων στη συνέντευξή του στο «Βήμα», «μέτρησα τα χρόνια μου και είδα ότι αυτά που είναι μπροστά μου είναι λιγότερα από αυτά που έχω ζήσει. Αρα δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο, ούτε για εμένα αλλά ούτε και για όσους βρίσκονται στην ίδια ηλικία με εμένα».
Αστικό σάουντρακ
Τα τραγούδια γράφτηκαν στο Studio Mets με ρυθμοκούτια, σύνθια, ηλεκτρικές κιθάρες και βραχνή φωνή. Το άλμπουμ αρχικά το δούλεψε μόνος του, «μετά ήρθαν και κάποιοι φίλοι (μουσικοί), τους εστάλησαν στιχάκια μέσω μέιλ, μην ξεχνάμε την περίοδο της καραντίνας», ενώ στο άλμπουμ ο ακροατής θα βρει τους Bloody Hawk, Πάνο Βλάχο, Δημήτρη Σαμόλη, Κλέλια Ρενέση, Γιώργο Μπουκουβάλα. Ολοι μαζί δούλεψαν / συνεργάστηκαν για να φτιάξουν τη μυθική Σάνγκρι Λα του Κωστή Μαραβέγια. «Το άλμπουμ έχει σαφώς προσωπικό άξονα. Εχει σχέση με τον χρόνο που ζούμε, τι κάνουμε, πώς είναι οι ανθρώπινες σχέσεις με την ευρύτερη έννοια. Το «Portofino» είναι φαντασίωση. Είναι ο τρόπος δραπέτευσης για να πάει κάποιος στον δικό του παράδεισο. Αλλά αυτόν πρέπει να τον βρει ο καθένας μόνος του. Δεν με ενδιαφέρει το πριν και το μετά. Με ενδιαφέρει το εδώ και τώρα».
«Το ‘’Portofino’’ είναι φαντασίωση. Είναι ο τρόπος δραπέτευσης για να πάει κάποιος στον δικό του παράδεισο. Αλλά αυτόν πρέπει να τον βρει ο καθένας μόνος του»
Εδώ και τώρα λοιπόν, με τον τραγουδοποιό να συνεχίζει, όπως έκανε σχεδόν από την πρώτη στιγμή της διαδρομής του, να «στήνει» ιστορίες στις οποίες πρωταγωνιστεί ο ίδιος. Σάουντρακ αστικό, το άλμπουμ διαβάζεται και «κινηματογραφικά» με τον Κωστή Μαραβέγια να διαλέγει εκείνος τους ρόλους. Οπως, για παράδειγμα, συμβαίνει με τη «Ρίτα», όπου βάζει γυναίκα να μιλήσει για τον ίδιο. «Για εμένα η θηλυκή πλευρά του κόσμου είναι αυτή που έχει το ζουμί και το ενδιαφέρον. Αισθάνομαι ότι είναι πιο εκλεπτυσμένη, πιο καλλιτεχνική και λιγότερο αιμοβόρα και άγρια. Και όλοι πρέπει να βρούμε αυτή την πλευρά μέσα μας. Πολλές φορές αισθάνομαι και για εμένα ότι υπάρχει αυτή η θηλυκή πλευρά. Και γι’ αυτό, ίσως, συνεννοούμαι καλύτερα με γυναίκες. Οπως, για παράδειγμα, συμβαίνει στην εταιρεία μου που είναι όλες γυναίκες».
Η μουσική ως διαδρομή
Ο Κωστής Μαραβέγιας είναι τραγουδοποιός της διαδρομής και της αφήγησης. Ισως γιατί συχνά πυκνά ως φοιτητής πήγαινε με νταλίκα (συνοδηγός) στην Ιταλία, όπου σπούδαζε. «Ο πατέρας μου είχε ανάλογη εταιρεία και εγώ εκμεταλλευόμουν την ευκαιρία να ταξιδέψω οδικώς. Και θυμάμαι ότι με ρωτούσαν οι οδηγοί τι μουσική να βάλουν στην νταλίκα και εγώ τους έλεγα να βάλουν αυτή μου άκουγαν εκείνοι. Ετσι ήρθα κοντά με ακούσματα που την εποχή εκείνη δεν ήταν πολύ κοντινά σε εμένα, όπως και στη γενιά μου. Για παράδειγμα, πολύ Καζαντζίδη και ανάλογου ύφους τραγούδια. Αυτά με κάποιον τρόπο με επηρέασαν. Δεν αναφέρομαι στο μουσικό μέρος αλλά στην κουλτούρα. Γι’ αυτό και τη μουσική τη βλέπω ως διαδρομή. Οχι ως κάτι σταθερό και στάσιμο που σου δημιουργεί ζώνη ασφαλείας. Πρέπει να δημιουργούμε συνεχώς και άλλους κόσμους. Ηχητικούς, στιχουργικούς και αισθητικούς. Πρέπει η μουσική να φέρνει φρέσκο αέρα».
Συνεχίζει να έχει στις εργασίες του τον ιταλικό αέρα που έχουμε συνηθίσει, δεν ξεχνάει τα μεσογειακά (μουσικά) αρώματα, όπως δεν ξεχνάει και τις δύο μεγάλες του αγάπες. Τον Μορικόνε και τον Ρότα. «Ο,τι ακούω είναι αποτυπωμένο στη μουσική και στα τραγούδια μου. Οι μουσικές μου φωτογραφίζουν τη δική μου «κινηματογραφική» ζωή. Κάποια τραγούδια μπορεί να είναι καθημερινές ιστορίες, αλλά σε αυτό δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάρχει κάτι υπερβατικό. Μια πνευματικότητα».
Το εξώφυλλο του νέου άλμπουμ του Κωστή Μαραβέγια, με τίτλο «Portofino».
Τα social media
Από το πρώτο του άλμπουμ, τον «Ραδιοπειρατή» το 2003, έως το «Portofino» του 2023 έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι του Κωστή Μαραβέγια. Στη συνέντευξη δείχνει ότι συνεχίζει να απολαμβάνει αυτό το ταξίδι – τι ταξιδευτής θα ήταν άλλωστε αν δεν το απολάμβανε· «κάποιοι έρχονται, κάποιοι φεύγουν, κάποιοι ξανάρχονται, κάποιοι άλλοι φεύγουν για πάντα. Αυτή η διαδρομή είναι πολύ ιδιαίτερη όπως και να τη δεις». Με ψυχραιμία αντιμετωπίζει και τις κατά καιρούς «επιθέσεις» που έχει δεχτεί στα social media είτε για αυτά που έχει τραγουδήσει είτε για αυτά που έχει πει.
«Τα αντιμετωπίζω ψύχραιμα – και πρόσφατα δέχτηκα σχόλια επειδή ανέβασα φωτογραφίες από τις διακοπές μου. Κάποια είναι καλοπροαίρετα, κάποια άλλα όχι. O εγκλεισμός λόγω κορωνοϊού αλλά και γενικότερα η κρίση της ελληνικής κοινωνίας έχουν αλλάξει πολλά πράγματα που θεωρούσαμε ως δεδομένα. Επίσης, στα social media δεν υπάρχει το διαπροσωπικό στοιχείο που υπάρχει, για παράδειγμα, στο καφενείο. Μπορεί να τσακώνονταν εκεί, αλλά την άλλη ημέρα τα έβρισκαν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Στα social δεν υπάρχει η… ορατότητα, δεν τον βλέπεις τον άλλο και αυτό παίζει σημαντικό ρόλο στα όποια σχόλια γίνονται και κυρίως με το ύφος που γίνονται. Ολο αυτό θέλει ψυχραιμία, παιδεία και υπομονή. Την περίοδο του κορωνοϊού δημιούργησε στον κόσμο έναν φόβο, που «βγήκε» με περίεργους τρόπους».
Μετά τις καλοκαιρινές εμφανίσεις, την προσεχή χειμερινή περίοδο, θα εμφανιστεί στο VOX και θα συνεχίσει, όπως λέει, να αιφνιδιάζει ακόμη και τον εαυτό του, να ανανεώνεται και να συμβαδίζει με την ωρίμασή του ηλικιακά και μουσικά.
