«Την εποχή που δεν ήξερα καν αν θα γίνω τελικά σκηνοθέτης, κάτι που ήθελα πολύ, είχα πει στον εαυτό μου ότι αν ποτέ τα κατάφερνα, αυτή θα ήταν η πρώτη μου ταινία» λέει ο γάλλος σκηνοθέτης Φρανσουά Οζόν αναφερόμενος στο «Καλοκαίρι του ’85» («Été 85»). Ομως η μοίρα ήθελε να κυλήσουν διαφορετικά τα πράγματα. Το «Καλοκαίρι του ’85», μια από τις ταινίες οι οποίες θα απασχολήσουν το κοινό του 21ου Φεστιβάλ Γαλλοφωνίας της Αθήνας (με την προοπτική αργότερα να διανεμηθεί στις αίθουσες από τη Filmtrade), είναι η εικοστή μεγάλου μήκους ταινία μυθοπλασίας του Οζόν. «Φαίνεται ότι τελικά ήταν μια ταινία που χρειαζόταν τον χρόνο της για να γίνει» είπε ο σκηνοθέτης στη Ζoom συνάντησή μας πριν από λίγο καιρό στο πλαίσιο του φεστιβάλ της UNIFRANCE. «Τριάντα χρόνια για την ακρίβεια!». Ας σημειωθεί δε ότι καθ’ όλα αυτά τα χρόνια που ο Οζόν δεν ασχολήθηκε με το μυθιστόρημα του Τσέιμπερς, υπήρξαν απόπειρες από άλλους σκηνοθέτες για μια μεταφορά του στο σινεμά, οι οποίες για διάφορους λόγους – μάλλον οικονομικούς – δεν υλοποιήθηκαν.
Εμπνευσμένο από το μυθιστόρημα του Βρετανού Αϊντάν Τσέιμπερς, το «Καλοκαίρι του ’85» αναφέρεται σε μια πολύ ιδιαίτερη σχέση ανάμεσα σε δύο εφήβους, τον Αλεξίς (Φελίξ Λεφέμπρ) και τον Νταβίντ (Μπενζαμέν Βοασάν), κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου της χρονιάς που φαίνεται στον τίτλο της ταινίας. Ο Αλεξίς είναι συνεσταλμένος και σιωπηλός, ο Νταβίντ εξωστρεφής και παρορμητικός. Γνωρίζονται κατά τύχη και ο έρωτας που θα αναπτυχθεί ανάμεσά τους, ενώ αρχίζει με πάθος, συνεχίζει με αμηχανία και κλείνει, όπως συχνά συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, πολύ άδοξα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
