«Θέατρο υπάρχει όπου υπάρχουν θεατές»

«Lemon», μια παράσταση που ξεκίνησε το ταξίδι της το 2018. Μια παράσταση που έχει ήδη συναντήσει περισσότερους από 10.000 θεατές σε απρόσμενους τόπους. Eτσι γνωρίσαμε την περίεργη ιστορία του βρέφους που βρέθηκε μέσα σε μια κούτα από λεμόνια, πάνω στο πιάνο του ατμόπλοιου «Βιρτζίνιαν» και πήρε το παράξενο όνομα Ντάνι Μπούντμαν Τι Ντι Λέμον 1900, για να γίνει τελικά ο σπουδαιότερος πιανίστας του Ωκεανού, αλλά και ο άνθρωπος που αποφάσισε να μην πατήσει ποτέ το πόδι του σε στεριά. Ο δημιουργός του «Lemon», ο μουσικός και ηθοποιός Μελαχρινός Βελέντζας, ο οποίος ενσαρκώνει τον πιανίστα 1900, μιλάει στο «Βήμα» για το μαγευτικό ταξίδι της παράστασης, ενώ παράλληλα βρίσκεται σε πρόβες στο θέατρο Πόρτα με τον Θωμά Μοσχόπουλο για το ανέβασμα του βραβευμένου με Πούλιτζερ έργου «Cost of Living» της Μαρτίνα Μάγιοκ. Στην παράσταση «Lemon», σε σκηνοθεσία Γεωργίας Τσαγκαράκη, συναντάτε τον 1900, τον ήρωα του Αλεσάντρο Μπαρίκο, από τον ποιητικό του μονόλογο «Novecento», τον οποίο μετέφερε στη μεγάλη οθόνη ο Τζουζέπε Τορνατόρε με την ταινία «Ο θρύλος του 1900». Τι διαφορετικό φέρει η δική σας διασκευή; «H διασκευή της Γεωργίας Τσαγκαράκη ανέδειξε την ποιητικότητα του κειμένου, το ζωντάνεψε. Παρακολουθούμε την ιστορία μέσα από την αφήγηση του 1900 και του μοναδικού του φίλου – τρομπετίστα Τιμ Τούνι, τον οποίο υποδύεται ο Γιώργος Δρίβας. Η σκέψη μας ήταν να δημιουργηθεί μια χειροποίητη παράσταση σωματικού θεάτρου για δύο ηθοποιούς, όπου η πρόζα, η μουσική, ο χορός, το τραγούδι θα εξυπηρετούσαν την πρόθεση να αφηγηθούμε αυτή την ιστορία με άμεσο τρόπο συναντώντας τη φράση του Αλεσάντρο Μπαρίκο: «Κανείς δεν είναι ξεγραμμένος άμα έχει έτοιμη μια καλή ιστορία και κάποιον για να του τη διηγηθεί». Ονόμασα μάλιστα το έργο «Lemon» επειδή ήθελα να απομακρυνθούμε από τη λογική της ταινίας». Τι αγαπάτε σε αυτή την ιστορία; «Την αδυναμία ενός ανθρώπου να τολμήσει να κατέβει από το καράβι στο οποίο γεννήθηκε. Βέβαια στην εξέλιξη του έργου αυτή η αδυναμία γίνεται δύναμη και συνειδητή επιλογή. Ο 1900 επιλέγει να μην κατέβει από το «Βιρτζίνιαν», γιατί εκεί πάνω νιώθει ευτυχισμένος. Αν κατέβαινε στη στεριά, τότε, όπως λέει ο ίδιος, σ’ εκείνη την απέραντη πολιτεία που δεν γνώριζε «δεν υπάρχει μουσική που μπορείς να παίξεις. Κάθεσαι σε λάθος σκαμνάκι». Επιλέγει λοιπόν να μείνει για πάντα εκεί όπου νιώθει ζεστά και οικεία. Σ’ εκείνο το «εκεί» που δεν έγινε ποτέ «εδώ» ματαιώνοντας τα σχέδια μιας άλλης ζωής. Μα επιβεβαιώνοντας ταυτόχρονα πως η ευτυχία του κάθε ανθρώπου είναι ζήτημα που δεν υπακούει σε νόρμες». Ποιος είναι ο ρόλος του πιάνου στην παράσταση; «Το πιάνο είναι ο ζωτικός χώρος όπου γεννιέται, ζει και στον οποίο επιστρέφει για να πεθάνει ο 1900. Ο σχεδιασμός από την αρχιτέκτονα και σκηνογράφο Νατάσσα Τσιντικίδη και η κατασκευή του από τον Θωμά Μαριά εξυπηρέτησε και τη δυνατότητα ενός εύκολα μεταφερόμενου σκηνικού. Επί της ουσίας, το πιάνο λειτουργεί ως τρίτος ηθοποιός». Και η δική σας σχέση με το πιάνο πότε ξεκινά; «Στην ηλικία των έξι ετών, με κλασικές σπουδές. Μετά ήρθε ο jazz αυτοσχεδιασμός παράλληλα με τη διδασκαλία και τα live. Η μουσική επηρεάζει τον τρόπο που λειτουργώ εντός και εκτός σκηνής και γι’ αυτό οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον πατέρα μου, ο οποίος μην έχοντας άλλη σχέση με τη μουσική, πέραν αυτής του ακροατή, με ώθησε στον κόσμο της». Ο 1900 εκούσια έμεινε έγκλειστος μέσα στο καράβι όπου γεννήθηκε. Αντίθετα, εμάς ο COVID-19 μάς ανάγκασε σε εγκλεισμό… «Βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αυτή την ιστορία σήμερα λόγω αυτής ακριβώς της πτυχής. «Μετά από 32 ολόκληρα χρόνια στη θάλασσα θα κατέβαινα στη στεριά. Για να δω τη θάλασσα» λέει ο 1900. Με την πανδημία ήρθαν στο προσκήνιο τα δίπολα σταθερότητας-αστάθειας, μέσα-έξω, περιορισμού-ελευθερίας. Το έργο φέρνει στην επιφάνεια τις υπαρξιακές μας αγωνίες και τις αφήνει να αιωρούνται στο δίπολο όπου γεννιέται, ζει και πεθαίνει ο 1900: κάπου ανάμεσα στη στεριά και τη θάλασσα. Το έργο είναι επίκαιρο ακριβώς λόγω αυτής της υπαρξιακής αιώρησης που βιώνουμε αυτή την περίοδο. «Το τέλος παρακαλώ. Θα μπορούσαμε να δούμε το τέλος;» ζητά ο ήρωας». Η παράσταση εξαρχής παρουσιάζεται σε μη αμιγώς θεατρικούς χώρους. «Θέατρο υπάρχει όπου υπάρχουν θεατές. Ως καλλιτέχνης αναζητώ τρόπους οργανικής σύνδεσης του θεάτρου με την κοινωνία. Είναι φορές που οι παραδοσιακοί χώροι λειτουργούν κάπως αποστειρωμένα. Αντίθετα, ένα αχαρτογράφητο (θεατρικά) σημείο μού δίνει την ελευθερία να σκιαγραφήσω μια συνολική αφήγηση που ξεπερνά τα όρια της παράστασης και φτάνει έως το σημείο «ο τόπος να αφηγείται την ιστορία». Αυτή η site-specific επιλογή ευνοεί τον δημιουργικό διάλογο ανάμεσα στον καλλιτέχνη και το έργο παράγοντας μια πρωτότυπη εμπειρία για τους θεατές». Ποιοι ήταν οι πιο «περίεργοι» σταθμοί σας αυτό το καλοκαίρι; «Δεν θα χαρακτήριζα κάποιον σταθμό «περίεργο». Η επιλογή μου ήταν αυτό που βιώνει ο 1900 (ζει στη θάλασσα, δοκιμάζει να κατέβει στη στεριά, μένει μετέωρος ανάμεσα στη στεριά και τη θάλασσα), αυτό να συμβαίνει και με το ταξίδι της παράστασης. Ξεκινήσαμε τον Ιούλιο με την εν πλω παράσταση στα ανοιχτά της Σαλαμίνας, στη Νέα Κίο στήσαμε την παράσταση μπροστά από το καΐκι ενός ψαρά, στη Λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου μετατρέψαμε σε θέατρο την παραλία Τουρλίδα. Ακολουθώ μια διαδικασία επανοηματοδότησης της πραγματικότητας. Αυτή είναι μία από τις λειτουργίες της τέχνης. Μετά το τέλος της κάθε παράστασης, η παραλία θα είναι πάλι παραλία, το φέρι μποτ πάλι θα μεταφέρει αυτοκίνητα και επιβάτες. Αλλά ο τόπος και οι άνθρωποί του θα φέρουν την ανάμνηση της παράστασης, εκείνου του παιχνιδιού». Και οι επόμενοι σταθμοί; «Την Πέμπτη 29 Ιουλίου παίζουμε στο Θέατρο Δάσους στη Θεσσαλονίκη. Στις 31 Ιουλίου και την 1 Αυγούστου θα είμαστε στην Ικαρία για να παίξουμε στο θεατράκι Διόνυσος στο κτήμα Αφιανές, στις 5 Αυγούστου θα συναντήσουμε το σκουριασμένο ναυάγιο «Δημήτριος» στο Γύθειο, σε μια παράσταση στην οποία νομίζω πως το «Lemon» συναντά το απόλυτο φυσικό σκηνικό του, στις 7 Αυγούστου στο Ξυλόκαστρο, στις 9 Αυγούστου θα ανοιχτούμε εν πλω ανάμεσα στα Σφακιά και τη Γαύδο πάνω στο φέρι μποτ «Δασκαλογιάννης», ενώ θα παίξουμε και στη Γαύδο στο θέατρο Σαρακήνικο στις 11 Αυγούστου. Τέλος, στις 14 Αυγούστου θα είμαστε στην Ιο και στις 19 Αυγούστου θα ταξιδέψουμε στις ακριτικές Οινούσσες. Μέλημά μου είναι και η πολιτιστική αποκέντρωση: να κάνω θέατρο σε μέρη στα οποία η κυρίαρχη πολιτιστική παραγωγή δεν επιλέγει να πάει».

Ο ταλαντούχος μουσικός, ηθοποιός και καλλιτεχνικός παραγωγός μιλάει για την παράσταση «Lemon» και το στοίχημα της πολιτιστικής αποκέντρωσης

Κάμερες της τροχαίας στους δρόμους - Ολο το σχέδιο

Η Δεξιά, η Αριστερά και ο ελληνικός εμφύλιος της «woke κουλτούρας»

«Θα πέσει αρκετό νερό» - Έρχονται επικίνδυνα φαινόμενα, αναμένεται έκτακτο της ΕΜΥ

Εκθεση φωτογραφίας «Μάς βλέπετε ή είμαστε ακόμα στη σκιά;»

Ταινίες: Η επιστροφή Κόπολα, η «Επιστροφή» Παζολίνι και ένας αλλά Λόουτς

Πέθανε ο γνωστός ηθοποιός Θάνος Παπαδόπουλος

«Ζωγραφική της Βελόνας»: Μια έκθεση πρωτότυπων χειροτεχνιών στο Π.Π.Ι.Ε.Δ

Μαρινέλλα: Επιδεινώθηκε η υγεία τηςα τελευταία νέα

Ο Ινδός που σαρώνει σε τρόφιμα, ποτά - Οι ελληνικές εταιρείες που εξαγόρασε

Συντάξεις: Ποιοι συνταξιούχοι θα πάρουν αυξήσεις τα Χριστούγενναα ποσά

Ο Αρκάς και η «Καλημέρα» της Πέμπτης με τους μικρούς κατασκόπους

Καιρός: Οι επτά περιοχές που θα χτυπήσει η κακοκαιρίαι θα γίνει στην Αττική

Η Δεξιά, η Αριστερά και ο ελληνικός εμφύλιος της woke κουλτούρας

Καιρός: Ισχυρές καταιγίδες και χιόνια προ των πυλών - Έρχεται έκτακτο δελτίο ΕΜΥ

Κάμερες της τροχαίας στους δρόμους - Η παρουσίαση του σχεδίου

Τι γίνεται με τα 180 καταφύγια στην Ελλάδαι κάνουν οι άλλες χώρες

Μακροζωία: Ποιοι θα ζήσουν περισσότερο - Είναι τελικά απάτη οι «μπλε ζώνες» των αιωνόβιων;

Ανδρουλάκης: Σε τροχιά νίκης το ΠαΣοΚ - Σταθερά δεύτερο, κλείνει την ψαλίδα με την Πειραιώς

Ανδρουλάκης: Σε τροχιά νίκης το ΠαΣοΚ - Σταθερά δεύτερο, κλείνει την ψαλίδα με την Πειραιώς

Αρκεί η συμφωνία εκεχειρίας Ισραήλ - Λιβάνου για να σταματήσει ο χορός του θανάτου;

ΠαΣοΚ: Εργασιακά, μισθοί και στο βάθος Μητσοτάκης - Σημαντική συνάντηση

Οδύσσεια 30 χρόνων για την «Επιστροφή» του Παζολίνι - Πώς έπεισε Φάινς και Μπινός

Το πιο κοινό φάρμακο για τον θυρεοειδή «αποδυναμώνει» τα οστά

Ακύλλας Καραζήσης - Νίκος Χατζόπουλος: Ο Νίτσε, η φιλία τους και το νέο Πανεπιστήμιο

Μπέρναρντ Μάλαμουντ: Τέκνο μιας μεγάλης παράδοσης

Μια τόσο κοντινή Αμερική σε θέατρα της Αθήνας

Γάζα: Φατρίες και συμμορίες λυμαίνονται την ανθρωπιστική βοήθεια

Το «όλοι χωράνε» του Φάμελλου στο «φεύγω» του Σαρακιώτη - Το κλίμα με Πολάκη

Ρομπέρτα Μέτσολα στο «B» : Χρειαζόμαστε ενότητα διότι οι ΗΠΑ μιλούν τη γλώσσα της ισχύος

Γιατί οι Ελληνες πίνουν λιγότερο αλκοόλ - Το φαινόμενο της τεκίλας

Πώς 113 δήμοι «υψώνουν τείχη» σε ακραία καιρικά φαινόμενα

Ο δρόμος της Εθνικής για τον Όλυμπο του Nations League περνά από τα «Χάιλαντς»

Οι αρχιτέκτονες του Συντάγματος, ο ρόλος του ΠτΔ και το μοντέλο της Ιρλανδίας - Ο Νίκος Αλιβιζάτος στο ΒΗΜΑ

Ουκρανία: Η ευθύνη Μπάιντεν, η σιωπή Τραμπ και το άλλοθι στον Πούτιν - Ποια η στάση της Αθήνας

Ειδήσεις

International Edition

Γνώμες

Μόνο στο Βήμα

ΒΗΜΑgazino

Grace

Podcasts

Videos

Newsletters

Συνδρομές

Special Editions