Ποιος δεν γνωρίζει το κλασικό παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν «Το κοριτσάκι με τα σπίρτα»; Στο Θησείον, ένα θέατρο για τις Τέχνες, η σκηνοθέτρια, ηθοποιός, μουσικός και multimedia artist Violet Louise με εκκίνηση ακριβώς την κλασική ιστορία του Αντερσεν παρουσιάζει μία multimedia παράσταση για ενήλικες που κινείται μεταξύ θεάτρου, μουσικής συναυλίας και οπτικοηχητικής εγκατάστασης εξελισσόμενη τελικά σε ένα σύγχρονο οδοιπορικό στις δυτικές κοινωνίες των ανθρώπινων αντιθέσεων.

Ο Άντερσεν στους δρόμους της Αθήνας

«To παραμύθι του Άντερσεν είναι ίσως από τα πιο συγκινητικά και πιο επιδραστικά παραμύθια όλων των εποχών. Χτυπά στην καρδιά του προβλήματος που δεν είναι άλλο από τη σκληρότητα και την αδιαφορία απέναντι στον αδύναμο» αναφέρει η Violet Louise μιλώντας στο «Βήμα».

«Ο Άντερσεν κατέγραψε αυτό το τραγικό φαινόμενο με τον πλέον ευφυή τρόπο. Κάνει πρωταγωνίστρια στο παραμύθι του ένα μικρό κορίτσι που πουλά σπίρτα για να ζήσει. Τοποθετεί το σκηνικό του κατά τη διάρκεια των γιορτών των Χριστουγέννων. Το κορίτσι πεθαίνει ανήμερα Πρωτοχρονιάς, χωρίς να έχει πουλήσει ούτε ένα σπίρτο όλη την ημέρα. Κανείς δεν ενδιαφέρεται να τη σώσει από τον βέβαιο θάνατο.

Η κοινωνική υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο. Σκέφτηκα λοιπόν τι θα συνέβαινε αν το μικρό αυτό κορίτσι ζούσε σήμερα; Θα είχε το ίδιο τέλος ή μία καλύτερη τύχη; Οταν πήρα την κάμερά μου και άρχιζα να τραβώ φωτογραφίες από διάφορα μέρη στην Αθήνα σκέφτηκα πως μπορεί να ήταν και χειρότερα. Αυτό το υλικό που συνέλεξα μου αποκάλυψε κάτι που ήξερα από καιρό, αλλά δεν ήθελα να το παραδεχτώ: η απάθεια, η αδιαφορία, η σκληρότητα έχουν λάβει διαστάσεις πανδημίας».

Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά η Violet Louis, στο παραμύθι του Άντερσεν δεν επικρατεί το σκοτάδι, μολονότι έχει ένα θλιβερό τέλος. «Η κάθαρση έρχεται μέσα από τη δύναμη του φαντασιακού και τη μετάβαση τον κόσμο των ονείρων.

Το μικρό κορίτσι πεθαίνει. Ομως με τα οράματά του οδηγείται προς το φως. Οταν αποφάσισα να διασκευάσω το παραμύθι, έδωσα έμφαση στη διαφυγή μέσα από τον κόσμο της φαντασίας. Εξάλλου όλοι μας είμαστε πλασμένοι να κατοικούμε ταυτόχρονα σε δύο κόσμους: στον πραγματικό και τον φανταστικό. Κι όταν η πραγματικότητα γίνεται τρομακτική, μπορούμε να βρούμε καταφύγιο στον κόσμο των ονείρων».

Παράλληλες ιστορίες

Ποιο είναι λοιπόν το δικό της «κορίτσι με τα σπίρτα»; «Στη δική μου ιστορία ζει σήμερα σε ένα διαμέρισμα στην Αθήνα. Δεν έχει βοήθεια από πουθενά. Παλεύει με το σκληρό πρόσωπο της μεγαλούπολης. Κάθε μέρα της είναι φτιαγμένη από σκοτάδι και φως από σιωπή και όνειρα. Φέρνει στο μυαλό της εικόνες από έναν κόσμο που έχει για πάντα χαθεί.

Παίρνει την κάμερά της και ξεχύνεται στους δρόμους της Αθήνας. Πίσω από την απατηλή λάμψη των Χριστουγέννων απαθανατίζει τη σκοτεινιά της πόλης, τους ανθρώπους που κοιμούνται στα πεζοδρόμια, την ασχήμια της.

Το βράδυ της παραμονής της Πρωτοχρονιάς δέχεται μια πρόταση να αλλάξει τη ζωή της και να ξεκινήσει από την αρχή. Της δίνεται η ευκαιρία να αποκτήσει όσα επιθυμεί ένας άνθρωπος σήμερα: μια καλή δουλειά, ένα ωραίο σπίτι, έναν σύζυγο που θα την αγαπά, παιδιά, ταξίδια, πολλά χρήματα. Θα πρέπει όμως να πληρώσει ένα πολύ ακριβό τίμημα: την ελευθερία της να ονειρεύεται».

Οπως εξηγεί, στην παράσταση βλέπουμε και ακούμε την ιστορία της κλασικής ηρωίδας του Αντερσεν αλλά και την ιστορία του κοριτσιού που ζει στην Αθήνα. «Οι δύο ιστορίες έχουν κοινό τόπο. Κάθε κορίτσι βιώνει στην καθημερινότητά του την αδιαφορία, τον κοινωνικό αποκλεισμό, την εγκατάλειψη. Η αφήγηση είναι πολυεπίπεδη, περνά από το παραμύθι στον σκληρό ρεαλισμό και από το όνειρο στον εφιάλτη.

Επί σκηνής θα δείτε έναν άνθρωπο να αφηγείται και να δραματοποιεί και τις δύο ιστορίες με τη δημιουργική χρήση της εικόνας, του ήχου, της μουσικής, του φωτός. Αυτός ο παραμυθάς, δηλαδή εγώ, χειρίζεται έναν μηχανισμό που του επιτρέπει σε πραγματικό χρόνο να φτιάχνει το σκηνικό, τον φωτισμό και τη μουσική της παράστασης». Σημειώνεται ότι μέρος των εσόδων των εισιτήριων θα δοθούν για την ενίσχυση του περιοδικού «Σχεδία». Η παράσταση παρουσιάζεται μέχρι τις 7 Ιανουαρίου του 2024 στο Θησείον, ένα θέατρο για τις Τέχνες.

Χριστουγεννιάτικο χιούμορ

Εάν ανήκετε στην κατηγορία εκείνων που υποφέρουν την παραμονή των Χριστουγέννων, που τους πιάνει τρόμος στην ιδέα του πρωτοχρονιάτικου ρεβεγιόν, που δεν αγαπούν τους κουραμπιέδες, τα μελομακάρονα με σοκολάτα και τα κάλαντα, ίσως νιώσετε λιγότερο μόνοι και μόνες στην πρωτότυπη παράσταση «Ήρθαν τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά! (δυστυχώς)», η οποία παρουσιάζεται στο Θέατρο Τέχνης, στη σκηνή της Φρυνίχου, μέχρι τις 6 Ιανουαρίου, σε κείμενο, σκηνοθεσία και ερμηνεία του Κώστα Κουτσολέλου.

Μαζί του ακόμα ο Δημήτρης Μαγγίνας, η Ελένη Νιωτάκη και ο Γαβριήλ Ζήσης. Σημειώνεται ότι η παράσταση παίζεται παραμονή Χριστουγέννων, ημέρα που παραδοσιακά αργούν τα θέατρα, μεταμεσονύχτια, λίγο πριν ξημερώσει παραμονή Πρωτοχρονιάς, ενώ υπάρχει και απογευματινή παράσταση τα Θεοφάνια.

Επίσης στο Christmas Theater επιστρέφει μέχρι τις 7 Ιανουαρίου η παράσταση «Scrooge & Ghosts and Rock ‘n’ Roll», η οποία παρουσιάστηκε με επιτυχία πέρυσι τα Χριστούγεννα στο Μέγαρο Μουσικής. Ο σκηνοθέτης Χρήστος Σουγάρης διασκευάζει και σκηνοθετεί την κλασική «Χριστουγεννιάτικη ιστορία» του Καρόλου Ντίκενς και τη φέρνει σε μορφή ροκ μιούζικαλ με τον Στέφανο Κορκολή να υπογράφει τη μουσική, τον Γεράσιμο Ευαγγελάτο τους στίχους και τον Φωκά Ευαγγελινό τις χορογραφίες.

Στον ρόλο του Σκρουτζ συναντάμε τον Πάνο Μουζουράκη. Μόνο που εδώ δεν είναι ο κλασικός ηλικιωμένος τσιγκούνης του παραμυθιού, αλλά ένας ξιπασμένος, παρηκμασμένος και δύστροπος αστέρας της μουσικής.

Μαζί του η Ρούλα Πατεράκη, η Ειρήνη Καράγιαννη, η Μαρίνα Καλογήρου, η Ματθίλδη Μαγγίρα, ο Ιαν Στρατής, ο Ιντρα Κέιν, η Shaya Hansen και άλλοι, ενώ στον ρόλο του Ελβις συναντάμε τον Θοδωρή Μαραντίνη.

Τέλος, ξεφεύγοντας λίγο από τις θεατρικές σκηνές, τα βήματά μας μάς οδηγούν στο Μέγαρο Μουσικής όπου το Mπαλέτο της Εθνικής Οπερας της Οδησσού παρουσιάζει το αριστούργημα του Αντόλφ Αντάμ «Ζιζέλ» (27 και 28 Δεκεμβρίου), το μοναδικό, ίσως, μπαλέτο της ρομαντικής περιόδου, γραμμένο το 1841, που επιβίωσε έως τις ημέρες μας, χωρίς να χάσει ίχνος της δύναμής του.