Από τις σπουδές στην Ψυχολογία μεταπήδησε στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Στο πρώτο έτος της σχολής είχε έναν μικρό ρόλο στα «Ματωμένα χώματα» του Κώστα Κουτσομύτη. Ακολούθησε η υπερπαραγωγή του MEGA, το «Νησί». Παρότι ο ρόλος της ήταν μικρός, εκείνη έκανε εντύπωση σε κοινό και κριτικούς. Η συνέχεια για εκείνη ήταν ευνοϊκή. «Εχω την τύχη να έχω λάβει μέρος σε δουλειές πολύ αξιόλογες και να έχω συνεργαστεί με υπέροχους ταλαντούχους ανθρώπους όπως είναι ο Θοδωρής Παπαδουλάκης, ο Μανούσος Μανουσάκης, ο Πάνος Κοκκινόπουλος και ο Γιώργος Γκικαπέππας. Δίπλα τους έμαθα πολλά πράγματα και δουλέψαμε σε ιδανικές συνθήκες» θα πει μιλώντας στο «Βήμα» η Νεφέλη Κουρή. Η ταλαντούχα ηθοποιός μιλάει στο «Βήμα» για τον ρόλο της στο «Μαύρο Ρόδο», σχολιάζει τη μεταφορά λογοτεχνικών έργων στη μικρή οθόνη αλλά και τις πρόσφατες εξελίξεις στο θέατρο.
Πόσο έχει αλλάξει η Αλεξία από τα πρώτα επεισόδια της σειράς μέχρι και σήμερα;
«Θα έλεγα πως η Αλεξία έχει αλλάξει πολύ, δυστυχώς, λόγω των άσχημων γεγονότων που έχουν συμβεί στη ζωή της. Στην αρχή της σειράς βλέπαμε ένα κορίτσι σχετικά ανέμελο και χαρούμενο, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα στη ζωή της. Στη συνέχεια όμως ανακάλυψε πως ο κόσμος γύρω της δεν είναι τόσο ιδανικός όσο φανταζόταν. Με τον θάνατο της μητέρας της έγινε όμως η ολοκληρωτική αλλαγή μέσα της και βρίσκεται συνεχώς σε ένα τεντωμένο σκοινί, σε ένα αδιέξοδο».
Πώς θα χαρακτηρίζατε τη στάση της απέναντι στη μητέρα της; Στην αρχή είναι επικριτική μαζί της για την παράνομη σχέση της αλλά μετά προσπαθεί να τη γνωρίσει καλύτερα μέσω αυτής της σχέσης;
«Είναι λογικό ένα κορίτσι στην ηλικία της Αλεξίας όταν μάθει για την κρυφή εξωσυζυγική σχέση της μητέρας της να γίνει επικριτική και να την κατηγορεί πως παραμελεί και αδιαφορεί για την οικογένειά της. Είναι μία φυσιολογική αντίδραση. Πόσο μάλλον όταν το άτομο που είχε σχέση ήταν ο μεγαλύτερος εχθρός του πατέρα της. Μετά τον θάνατο της μητέρας της όμως αυτή η σχέση φαντάζει να είναι ο μόνος τρόπος να καταλάβει και να εξερευνήσει τον ψυχικό κόσμο της μητέρας της το τελευταίο διάστημα, όσο δηλαδή βρισκόταν σε αυτή τη σχέση. Το πένθος είναι αυτό που την οδηγεί σε λάθος μονοπάτια και είναι και ένας τρόπος παρ’ όλα αυτά να νιώθει κοντά στη μητέρα της».
Πώς θα θέλατε να εξελιχθεί ο ρόλος σας;
«Θα ήθελα να βρει την πραγματική αγάπη γιατί της αξίζει να προχωρήσει στη ζωή της και να μη ζει με τα φαντάσματα του παρελθόντος».
Τι συμβολίζει για εσάς το μαύρο ρόδο;
«Μαύρο ρόδο για εμένα είναι η αγάπη χωρίς σύνορα»
Ποια θεωρείτε ότι είναι η πιο έντονη και πιο δύσκολη σκηνή που κληθήκατε να γυρίσετε;
«Σίγουρα η πιο δύσκολη σκηνή που γυρίσαμε ήταν ο θάνατος της μητέρας και ιδιαίτερα η σκηνή που μας είπαν ότι είναι νεκρή. Ηταν πολύ δύσκολη για όλους, ηθοποιούς και συνεργείο».
Μπορείτε να μας αποκαλύψετε κάτι για τη συνέχεια της σειράς;
«Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι όλοι οι ήρωες θα περάσουν από πολλές ταραχές και δοκιμασίες».
Εφέτος είναι πολλές οι σειρές που βασίζονται σε μυθιστορήματα, όπως το «Μαύρο Ρόδο» και το «Βραχιόλι της φωτιάς» στο οποίο επίσης συμμετείχατε. Πώς σχολιάζετε αυτή την επιστροφή, των τελευταίων ετών, στη λογοτεχνία;
«Με χαροποιεί ιδιαίτερα που υπάρχει αυτή η επιστροφή στη λογοτεχνία, γιατί έχουμε υπέροχα βιβλία που μπορούν να μεταφερθούν τόσο στην τηλεόραση όσο και στον κινηματογράφο με μεγάλη επιτυχία. Είναι πολύ ενδιαφέρον και όμορφο καθώς και πρόκληση για εμάς τους ηθοποιούς να ενσαρκώνουμε και να ζωντανεύουμε τους ήρωες ενός βιβλίου».
Είστε αρκετά χρόνια στον χώρο. Ποια θα λέγατε ότι είναι η σχέση σας με την τηλεόραση;
«Εχω την τύχη να έχω λάβει μέρος σε δουλειές πολύ αξιόλογες και να έχω συνεργαστεί με υπέροχους ταλαντούχους ανθρώπους όπως είναι ο Θοδωρής Παπαδουλάκης, ο Μανούσος Μανουσάκης, ο Πάνος Κοκκινόπουλος και ο Γιώργος Γκικαπέππας. Δίπλα τους έμαθα πολλά πράγματα και δουλέψαμε σε ιδανικές συνθήκες τις περισσότερες φορές. Οπότε νιώθω τυχερή και η σχέση μου με την τηλεόραση ως ηθοποιός είναι μέχρι στιγμής πολύ καλή».
Ποια θα λέγατε ότι είναι η μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα στην τηλεόραση, το θέατρο και τον κινηματογράφο;
«Η μεγαλύτερη διαφορά θα έλεγα πως είναι η διαχείριση του χρόνου. Η τηλεόραση για παράδειγμα έχει και εξαντλητικούς ρυθμούς, ενώ στο θέατρο ή σε μία ταινία οι ρυθμοί είναι πιο κανονικοί και κυριαρχεί έντονα και το στοιχείο της πρόβας. Για εμάς όμως τους ηθοποιούς η αφοσίωση και η δουλειά πάνω στον κάθε ρόλο είναι η ίδια όπου και να παίζουμε».
Το τραγούδι τι ρόλο παίζει στη ζωή σας;
«Το τραγούδι είναι για εμένα σαν ανάσα, σαν μία παντοτινή συντροφιά και ένας σύνδεσμος με το παρελθόν μου».
Θεατρικά δεν σας συναντάμε κάπου. Ηταν επιλογή σας η αποχή αυτή;
«Ναι, ήταν επιλογή μου, καθώς εφέτος έτυχε να κάνω τρεις σειρές, οπότε ο χρόνος μου ήταν πάρα πολύ περιορισμένος».
Θα ήθελα ένα σχόλιο για τις πρόσφατες εξελίξεις στο θέατρο.
«Η τεράστια και άδικη απαξίωση των καλλιτεχνών είναι κάτι που παλεύουμε όλοι να εξαλείψουμε και να διεκδικήσουμε αυτό που μας αξίζει ως καλλιτέχνες και ως άνθρωποι μέσα στην κοινωνία. Δυστυχώς είναι πολύ σκληρό να διεκδικείς συνεχώς το αυτονόητο».
«Μαύρο Ρόδο»: Κυριακή με Πέμπτη, στις 22.50, στο MEGA.
