Πρόκειται για τον τελευταίο δίσκο που κυκλοφόρησαν οι Τερμίτες – ένα από τα σπουδαιότερα ελληνόφωνα ηλεκτρικά σχήματα στην ελληνική δισκογραφία. Αυτός ο δίσκος έχει ένα παράδοξο. Ηταν αποφασισμένο από την αρχή κιόλας των ηχογραφήσεων πως θα ήταν ο τελευταίος δίσκος αυτής της παρέας και οι λόγοι ήταν καθαρά οικονομικοί. Επειτα από αρκετά χρόνια στη μουσική σκηνή δεν είχαν καταφέρει ακόμη να ζουν από τη δουλειά τους – εξαιρετικά σύνηθες για τα συγκροτήματα στην Ελλάδα – και ο καθένας θα προσπαθούσε μόνος του πια να βρει την άκρη του.
Το παράδοξο είναι πως από εκείνον τον δίσκο προέκυψε το μεγαλύτερο σουξέ τους, ένα τραγούδι που τραγούδησε όλη η Ελλάδα και αντέχει ακόμη στις μέρες μας, το «Πόσο σε θέλω». Ομως ούτε αυτό ήταν ικανό να αναστείλει την ειλημμένη απόφασή τους. Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας είχε ήδη υπογράψει προσωπικό συμβόλαιο στη δισκογραφική εταιρεία Μίνος (στην αποθήκη της οποίας δούλευε ως παιδί προτού ασχοληθεί επαγγελματικά με τη μουσική) ενώ δύο άλλα μέλη της μπάντας είχαν κλείσει να παίξουν σε ένα μαγαζί στην παραλία, το Papagalo.
O Λαυρέντης μού είχε πει σε παλαιότερη συνέντευξη: «Είχαμε παιδιά να μεγαλώσουμε, δεν έβγαινε με τίποτα, εγώ έφτιαχνα βραχιολάκια και τα πουλούσα στα νησιά. Είχαμε κάνει μια μεγάλη συναυλία στον Λυκαβηττό, και κάποιες συνεργασίες με τον Θάνο Μικρούτσικο και τη Χαρούλα Αλεξίου, το παλέψαμε όσο μπορούσαμε, αλλά ακόμη και η επιτυχία του τελευταίου μας δίσκου ήρθε μάλλον αργά, όταν ήμαστε πια όλοι αρκετά κουρασμένοι από την προσπάθεια».
Το «Πόσο σε θέλω» γράφτηκε σε μια παραλία στον Βόλο. Είχαν ανάψει φωτιά, ο Γιάννης Μπαχ Σπυρόπουλος τους διάβαζε τους στίχους, ο Μαχαιρίτσας άρχισε να γράφει τη μελωδία στην κιθάρα, για να προστεθεί αργότερα η εισαγωγή και κάποια άλλα μουσικά μέρη από τον Αντώνη Μιτζέλο.
Το αρχικό όνομα των Τερμιτών ήταν P.L.J Band, και ο πρώτος τους δίσκος ήταν αγγλόφωνος με τίτλο «Αrmageddon», το 1982. Την επόμενη χρονιά μετονομάστηκαν σε Τερμίτες και κυκλοφόρησαν τον ομότιτλο δίσκο τους. Ακολούθησε, το 1984, ο δίσκος «Αμαρτωλή Μαρία», με τη συμμετοχή του Γιώργου Νταλάρα στη «Σκόνη», το 1986 τα «Τσιμεντένια τρένα» και την ίδια χρονιά το «Τσιμεντένιο κονσέρτο» ζωντανή ηχογράφηση από τη συναυλία τους στον Λυκαβηττό.
Εδωσαν μια μεγάλη συναυλία, με τη συμμετοχή πολλών φίλων τους ερμηνευτών στο κατάμεστο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, δέκα χρόνια μετά τη διάλυσή τους, το 1998, η ηχογράφηση της οποίας κυκλοφόρησε σε διπλό cd δύο χρόνια αργότερα.
