Εργάζεται ως delivery και στον ελεύθερο χρόνο του ο Αντουάν (ο ράπερ Μοχαμέντ Μπελκίρ, γνωστός και με το ψευδώνυμο MB14), ένας έφηβος των υποβαθμισμένων προαστίων του Παρισιού, επεξεργάζεται εντελώς ερασιτεχνικά το φωνητικό του ταλέντο στη rap και στη hip hop. Τι θα μπορούσε όμως να συμβεί άπαξ και μια «γεύση» αυτού του ταλέντου πέσει στην αντίληψη μιας επιφανούς δασκάλας φωνητικής στην Οπερα του Παρισιού (Μισέλ Λαρόκ), που βρίσκεται στην ακριβώς απέναντι όχθη των μουσικών ανησυχιών του Αντουάν; Αυτός είναι ο καμβάς της ταινίας «Ο τενόρος» (Tenor) που από την περασμένη Πέμπτη προβάλλεται στις αίθουσες και που πραγματεύεται την προσπάθεια κατάκτησης του ονείρου μέσα από τον συγκερασμό δύο εντελώς διαφορετικών ειδών, βάση του οποίου όμως είναι η μαγεία της μουσικής. Δεύτερη μεγάλου μήκους δημιουργία του Κλοντ Ζιντί Τζούνιορ, αποδεικνύει ότι με το πέρασμα των χρόνων ο γιος του θρυλικού γάλλου παραγωγού, σκηνοθέτη και σεναριογράφου Κλοντ Ζιντί (σκηνοθέτης εκτός άλλων του «La total», που έγινε αμερικανικό ριμέικ ως «Αληθινά ψέματα» από τον Τζέιμς Κάμερον) έχει λαμπρό μέλλον μπροστά του.
Kατ’ αρχάς, πώς ακριβώς αντιληφθήκατε μια ταινία που μεταξύ άλλων θίγει τον συγκερασμό δύο εντελώς διαφορετικών ειδών μουσικής, της όπερας και του rap;
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
