Δύο σκουπιδοτενεκέδες, μία πολυθρόνα και η πίσω πλευρά ενός πίνακα είναι τα μοναδικά αντικείμενα στο άδειο δωμάτιο. Κυρίαρχος ένοικός του ο Χαμ. Ενας δεσποτικός, ηλικιωμένος, τυφλός άνδρας, καθηλωμένος σε ένα αναπηρικό αμαξίδιο. Ζει εκεί με τον υπηρέτη του τον Κλοβ, που είναι τα χέρια, τα πόδια και τα μάτια του, όλες οι αισθήσεις του. Μια σχέση αρρωστημένης εξάρτησης. Ο Κλοβ απειλεί να τον εγκαταλείψει μα ποτέ δεν το κάνει. Μέσα στους δύο σκουπιδοτενεκέδες κατοικούν έγκλειστοι οι γονείς του Χαμ, ο Ναγκ και η Νελ. Εξω από το δωμάτιο επικρατεί ο ζόφος, ένας κόσμος που φαίνεται να έχει καταστραφεί από μια μεγάλη απροσδιόριστη συμφορά. Και οι ήρωες του Μπέκετ όσο επιζητούν το λυτρωτικό τέλος τόσο προσπαθούν να το απωθήσουν, να ροκανίσουν τον χρόνο, να βρουν τεχνάσματα από ανόητα μέχρι σπαρακτικά για να μη ζήσουν το «Τέλος του παιχνιδιού».
O Δημήτρης Καταλειφός συναντά το ραδιενεργό αυτό έργο του Μπέκετ σε σκηνοθεσία Γιώργου Σκεύα στο Σύγχρονο Θέατρο. Eίναι γνωστό ότι ο Μπέκετ τον συγκινεί βαθιά. «Ισως γιατί αγαπώ τον ελλειπτικό τρόπο που μιλάει για τον άνθρωπο και την ύπαρξη. Γιατί τη στιγμή που σου αποκαλύπτει το μάταιο του κόσμου, σου δίνει κουράγιο να συνεχίσεις. Και αυτό κρύβει μια αισιοδοξία και ανθρωπιά» λέει.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
