Το όραμα της Κατερίνας Γρέγου για το ΕΜΣΤ είναι φιλόδοξο και σίγουρα βάζει το «πολύπαθο» μουσείο – ένα από τα επίθετα που του έχουν αποδοθεί μέσα στα χρόνια της (ημι)λειτουργίας του – σε μια νέα, δημιουργική τροχιά που όλοι ευελπιστούμε ότι θα το καταστήσει και επί της ουσίας τον πιο σημαντικό θεσμό σύγχρονης τέχνης στην Ελλάδα. Με μεγάλη εμπειρία στο εξωτερικό και συνεργασίες με θεσμούς και ιδρύματα στην Ευρώπη, παρουσίασε τον περασμένο μήνα, έναν χρόνο περίπου απ’ όταν ανέλαβε τα καθήκοντά της, ένα πρόγραμμα επτά εκθέσεων μόνο για τη χρονιά που διανύουμε (η αρχή με την έκθεση του Δημήτρη Τσουμπλέκα «Αμαζόνιος We are sailing with a corpse in the cargo» εκτός των τειχών του μουσείου στο παλιό εργαστήριο του Νίκου Κεσσανλή και της Χρύσας Ρωμανού στο κτήμα τους στο Μαρούσι, ως τις 7/7) και τα σχέδιά της που θα κάνουν ιδανικά το ΕΜΣΤ ένα δυναμικό μουσείο αναφοράς στη Μεσόγειο αλλά και διεθνώς.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
