Μια αγγλίδα έφηβη, η Τάρα, ταξιδεύει με τις φίλες της στα Μάλια της Κρήτης με στόχο να ζήσει τη διονυσιακή εμπειρία του ελληνικού καλοκαιριού. Το σχέδιό της είναι μάλλον απλό: κλάμπινγκ, άφθονο αλκοόλ, γνωριμίες. Ως η λιγότερη έμπειρη της παρέας, όλα δείχνουν ότι η Τάρα θα ζήσει τις διακοπές της ζωής της.

Ομως το τελευταίο βράδυ των διακοπών ένα γεγονός θα είναι αρκετό για να γκρεμίσει για πάντα τα εφηβικά της όνειρα. Η Τάρα θα κάνει σεξ στην παραλία με έναν νεαρό που γνώρισε σε ένα κλαμπ. Είχε όμως δώσει πραγματικά τη συγκατάθεσή της για την πράξη ή μήπως, τελικά, ο νεαρός εκμεταλλεύθηκε το γεγονός ότι ήταν πιωμένη και έκανε σεξ μαζί της ενώ εκείνη δεν ήθελε; Πού τελικά βρίσκεται η πραγματικότητα και τι ορίζει τη συναίνεση στο σεξ; Αυτό το τελευταίο είναι ίσως το βασικό ερώτημα της ταινίας «How to have sex» όπου όλα τα παραπάνω λαμβάνουν χώρα.

Το θαυμάσιο ντεμπούτο στη μεγάλου μήκους παραγωγή τής Λονδρέζας Μόλι Μάνινγκ Γουόκερ προβλήθηκε τον περασμένο Μάιο στο Φεστιβάλ των Καννών κερδίζοντας το πρώτο βραβείο στο τμήμα «Ενα Κάποιο Βλέμμα». Εκεί τη συναντήσαμε για αυτή τη συνέντευξη, της οποίας η δημοσίευση συμπίπτει με την πανελλήνια πρώτη της ταινίας «How to have sex» στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας, με τη σκηνοθέτιδα παρούσα.

Η προσωπική εμπειρία της

Η ίδια η Μάνινγκ-Γουόκερ, 30 χρονών σήμερα και διακεκριμένη διευθύντρια φωτογραφίας μουσικών βίντεο, είχε πέσει θύμα σεξουαλικής επίθεσης σε ηλικία 16 ετών ύστερα από μια έξοδό της για ποτό στο Λονδίνο. «Ενα μέρος του γιατί γύρισα αυτή την ταινία ήταν για να μιλήσω για την εμπειρία μου αλλά και για να μιλήσω για το ότι δεν συζητούμε αυτά τα θέματα» είπε. «Ξαφνικά ένα τέτοιο τόσο σοβαρό θέμα γίνεται ταμπού, ο ελέφαντας στο δωμάτιο. Ολοι ντρέπονται να εξομολογηθούν και δεν πρέπει. Αν τόσο πολλοί άνθρωποι έχουν βιώσει κάτι παρόμοιο – και απ’ ό,τι βλέπω πολλοί έχουν – οφείλουν να το συζητούν ανοιχτά».

«Ξαφνικά ένα τόσο σοβαρό θέμα γίνεται ταμπού, ο ελέφαντας στο δωμάτιο. Ολοι ντρέπονται να εξομολογηθούν και δεν πρέπει» τόνισε στο «Βήμα» η Μόλι Μάνινγκ-Γουόκερ.

Η ιδέα ότι κάποια στιγμή θα έπρεπε να αρχίσει να συζητεί για τα βιώματά της γεννήθηκε στη Μάνινγκ Γουόκερ κατά τη διάρκεια των ταξιδιών της στην Ισπανία (Μαγιόρκα, Ιμπιζα), όταν άρχισε να βλέπει «πολλά πράγματα που μου προκαλούσαν ερωτήματα». Οπότε μετά τη μικρού μήκους ταινία της «Good Thanks, You?», που παίχθηκε στην Εβδομάδα Κριτικής του Φεστιβάλ των Καννών, έγραψε το σενάριο του «How to have sex» έτοιμη πλέον για την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της.

Μάλιστα, αρχικώς, η Μόλι Μάνινγκ Γουόκερ δεν είχε τα Μάλια της Κρήτης στο μυαλό της ως σημείο γυρισμάτων της ταινίας «How to have sex». «Πρώτη μου σκέψη ήταν περιοχές στην Ισπανία που είχα επισκεφτεί» είπε. «Ομως τα τελευταία χρόνια η κινηματογραφική παραγωγή στην Ελλάδα τα έχει πάει πολύ καλά και οι οικονομικοί όροι για τα γυρίσματα στα Μάλια ήταν πολύ πιο συμφέροντες. Συν του ότι η Κρήτη είναι ένα μέρος που ενδείκνυται για καλοκαιρινά γυρίσματα. Οπότε, ναι, αποφασίσαμε να μεταφέρουμε την ιστορία στα Μάλια». Οταν τη ρωτώ αν οι αναμνήσεις της από την εμπειρία της στην Ελλάδα είναι θετικές, απάντησε αμέσως «οι καλύτερες. Θα ξαναπήγαινα στην Κρήτη ανά πάσα στιγμή για να δουλέψω».

Αυτοσχεδιασμός και έρευνα

Ενα μεγάλο μέρος της ταινίας «How to have sex» στηρίζεται στον αυτοσχεδιασμό τόσο των ηθοποιών (ανάμεσά τους οι Μία Μακένα Μπρους/Τάρα, Σον Τόμας, Λάρα Πικ και Ενβα Λούις) όσο και του ίδιου του γυρίσματος. «Είχαμε το σενάριο βέβαια, αλλά κάποια στιγμή λέγαμε ΟΚ, ξεχνάμε το σενάριο και προχωράμε με ό,τι έχουμε μπροστά μας, ό,τι μας έρχεται στο μυαλό» είπε η Μάνινγκ Γουόκερ. «Υπό αυτό το πρίσμα τα γυρίσματα της ταινίας ήταν μια πολύ συλλογική διεργασία».

Ωστόσο, η σκηνοθέτις είχε αφιερώσει μεγάλο μέρος της προεργασίας των γυρισμάτων στη σωστή δική της προετοιμασία. «Η γνησιότητα είναι προτεραιότητά μου» είπε. Πριν από τα γυρίσματα πραγματοποίησε εργαστήρια/workshops σε διάφορα σημεία του Ηνωμένου Βασιλείου μιλώντας με 16χρονα κορίτσια και λίγο μεγαλύτερους άνδρες για να τους ρωτήσει για το σεξ και το πώς ερμήνευαν εκείνοι όσα είχε γράψει στο χαρτί.

«Με ενδιέφεραν τα πάντα για αυτούς», είπε, «από τη μουσική που τους αρέσει να ακούν μέχρι τις ταινίες που τους αρέσει να βλέπουν. Και κυρίως με ενδιέφερε η αντίληψή τους για το θέμα της συγκατάθεσης στο σεξ». Οταν ερχόταν η στιγμή της επίμαχης σκηνής της ταινίας, οι ερωτήσεις γίνονταν πιο άμεσες.

«Ωστόσο κανείς δεν αναγνώρισε σεξουαλική επίθεση σε αυτή τη σκηνή και όχι μόνο αυτό, αλλά διέκρινα απαράδεκτα πράγματα στις συμπεριφορές των παιδιών, κυρίως των αγοριών. Από εκεί, αν θέλετε τη γνώμη μου, πρέπει να ξεκινήσει ο διάλογος. Από το ανδρικό φύλο. Γιατί ο κόσμος είναι φτιαγμένος γύρω από την κατανόηση του άνδρα στα σεξουαλικά ζητήματα ενώ η συζήτηση για τη γυναικεία απόλαυση χωλαίνει. Αν αρχίσουμε τη συζήτηση, τα προβλήματα θα μειωθούν και για αυτό είμαι βέβαιη».

Ευθύνη σχολείου και γονέων

Αν και το αλκοόλ παίζει νευραλγικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας, «νομίζω ότι μια τέτοια κατάσταση μπορεί να συμβεί και χωρίς την επήρεια του αλκοόλ» θα πει η Μάνινγκ Γουόκερ. «Σίγουρα στη Μεγάλη Βρετανία δεν υπάρχει η σωστή εκπαίδευση για το πώς να πίνει κανείς σωστά, η οποία, παρεμπιπτόντως υπάρχει σε άλλες χώρες. Ανεξαρτήτως από αυτό όμως, με τις συνομιλίες που είχα με πολλές γυναίκες είδα ότι έχουν βρεθεί σε παρόμοιες καταστάσεις με την Τάρα, χωρίς να έχει προηγηθεί χρήση αλκοολούχου ποτού».

Το ίδιο βεβαίως υποστηρίζει και για το σεξ. «Το σεξ χρειάζεται εκπαίδευση» είπε. «Η σωστή σεξουαλική διαπαιδαγώγηση είναι ευθύνη του σχολείου και των γονέων. Το πρόβλημα δεν τελειώνει στη χρήση προφυλακτικού – αυτό είναι το τελευταίο πια που μπορεί να ενδιαφέρει. Και αυτό ελπίζω να κάνω με αυτή την ταινία. Εστω και γενικά να αρχίσει ένας διάλογος γύρω από αυτό το τόσο λεπτό ζήτημα».

Μετά την προβολή της στο 29o Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας, η ταινία «How to have sex» θα διανεμηθεί και εμπορικά στις αίθουσες από τη CINOBO.