Ποιο βιβλίο διαβάζετε το τελευταίο διάστημα;
«»Η ζωή μου» του Μπομπ Ντίλαν, τον πρώτο τόμο της αυτοβιογραφίας του. Και είναι καταπληκτικό. Ή έχει τρομερή μνήμη ή όλα είναι προϊόν της τρελής φαντασίας του. Σε παίρνει μαζί για να ταξιδέψεις στη ζωή του. Είναι ένας από τους ήρωές μου».
Εντυπώσεις από την Αθήνα;
«Δεν την ξέρω πολύ καλά. Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν κομμάτια της και μέρη που δεν έχουν συντηρηθεί σωστά στο παρελθόν και από εκεί μπορεί να βγαίνει μια αίσθηση ασχήμιας. Εχει, όμως, πολλή ζωντάνια, είναι πόλη που τη ζουν οι άνθρωποί της. Δεν έχει το πρόβλημα άλλων μεγάλων πόλεων καλοσυντηρημένων μεν, αλλά χωρίς ζωή».
Μια άλλη «ζωντανή» πόλη;
«Η Νάπολι».
Λέξεις που σας ήρθαν στο μυαλό όταν (ξανα)είδατε τον Παρθενώνα;
«Είναι τόσο σημαντικό κομμάτι της Αθήνας, κι όμως σε απόσταση. Οταν ανεβαίνεις εκεί πέρα, βρίσκεσαι σε ένα όνειρο. Μια επιτομή της ανύψωσης, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Οταν η αρχιτεκτονική και η φύση συνδυάζονται με αυτόν τον τρόπο, αναδημιουργείς ένα τοπίο. Το ίδιο συμβαίνει με τη Βενετία».
Ενα προσωπικό αξίωμα;
«Τα μουσεία δεν αφορούν μόνο τους επισκέπτες, αλλά και τους πολίτες. Αυτό που μας ενδιαφέρει, για παράδειγμα, εδώ είναι πώς θα φέρουμε τους Αθηναίους πιο κοντά στο μουσείο τους».
Το αγαπημένο σας γεωμετρικό σχήμα;
«Το τετράγωνο».
