Στην περίπτωση του δημοφιλούς ηθοποιού Θανάση Τσαλταμπάση το θέατρο νίκησε τελικά μια καριέρα μηχανολόγου μηχανικού – η επιθυμία του πατέρα του, επίσης μηχανολόγου μηχανικού και μάλιστα με μια επιτυχημένη, υγιή επιχείρηση που δραστηριοποιείται σε όλη την ελληνική περιφέρεια. «Ονειρό του ήταν να τον διαδεχτώ» είπε στο «Βήμα της Κυριακής» ο θεσσαλονικιός ηθοποιός, που αυτή την εποχή πρωταγωνιστεί στη θεατρική κωμωδία «Η συμμορία των πέντε» σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα και στη νέα κινηματογραφική ταινία του Νίκου Ζαπατίνα «Περιμένοντας τη νονά». «Βέβαια, ο μπαμπάς είχε δίκιο που μου ‘λεγε ότι πρέπει να πάρω το πτυχίο μου· η δουλειά του ηθοποιού μπορεί να προκαλέσει ανασφάλεια σε κάθε γονέα. Δεν πήρα πτυχίο γιατί τα παράτησα προκειμένου να κάνω αυτό που ήθελα. Ομως είμαι ευτυχής που τελικά η οικογένειά μου στήριξε αυτή την απόφασή μου». Το θέατρο ήταν από πολύ μικρή ηλικία η επιθυμία του 37χρονου σήμερα Τσαλταμπάση, που έχει ως «στάση ζωής» να μη μετανιώνει για τίποτε, αρκεί η απόφαση για την όποια επιλογή του να ανήκει στον ίδιο.
Η κωμωδία είναι το φόρτε του Θανάση Τσαλταμπάση, αλλά η φαντασία του καλπάζει για πολλά και διαφορετικά μεταξύ τους πράγματα. Κάποια τα πετυχαίνει. Η χαριτωμένη κωμωδία «Πέμπτη και 12» ήταν μια προσπάθειά του στην κινηματογραφική σκηνοθεσία η οποία πέτυχε. Από την άλλη πλευρά, βέβαια, σε μια χώρα όπως η Ελλάδα «πρέπει να ονειρεύεσαι… ρεαλιστικά» λέει. «Αυτά που ονειρεύομαι θέλω να τα κάνω. Ειδάλλως τι νόημα έχει να ονειρεύεσαι;». Η υλοποίηση του ονείρου δεν είναι πάντα εύκολη. Ο ηθοποιός ξέρει πολύ καλά ότι στην Ελλάδα, όπως και παντού, «ο κινηματογράφος είναι σπορ ακριβό, χρειάζονται χρήματα και τίποτε δεν μπορεί να γίνει για πλάκα. Εχω παίξει μόνο σε πέντε ταινίες και ήδη θεωρούνται πολλές».
Με τον Νίκο Ζαπατίνα είχε συνεργαστεί στο παρελθόν στο ικανοποιητικό ριμέικ του «Ηλία του 16ου», αλλά και στην τηλεοπτική σειρά «Daddy Cool» όπου έπαιξε μαζί με τον συμπρωταγωνιστή του στο «Περιμένοντας τη νονά», τον Λευτέρη Ελευθερίου. Το «Περιμένοντας τη νονά» γράφηκε από τον σκηνοθέτη ειδικά για τον Θ. Τσαλταμπάση και τον Ελευθερίου, που υποδύονται δύο «ρέμπελους» φίλους οι οποίοι αλωνίζουν τη Νάξο μπλέκοντας σε ιλαροτραγικές καταστάσεις: «Περιμένουν» έναν θάνατο που δεν έρχεται ποτέ (η νονά του τίτλου), κάνουν δουλειές του ποδαριού προκειμένου να βγάλουν κάνα φράγκο, γνωρίζονται με μια κοπέλα (Demy) που ίσως να είναι η κόρη του ενός. Το σενάριο μπορεί μεν να έχει κάποιες αδυναμίες (ή αν θέλετε ευκολίες), δεν παύει όμως να είναι μια κωμωδία που δεν προσβάλλει τον θεατή, που στοχεύει στην «υγιή» διασκέδασή του και «ίσως να έχει και κάποιο μήνυμα να περάσει· όχι φυσικά με το δάχτυλό υψωμένο στον αέρα! Αυτό δεν θα το δεχόμουν ποτέ!».
