«Γεννήθηκα ως κινηματογραφικός σκηνοθέτης το 1983 στη Βενετία, στο τμήμα Mezzogiorno Mezzanotte» είπε σε σχετικά πρόσφατη δήλωσή του ο Πέδρο Αλμοδόβαρ. «Τριάντα οκτώ χρόνια αργότερα καλούμαι να ανοίξω το ίδιο φεστιβάλ. Δεν μπορώ με λόγια να εκφράσω τη χαρά που νιώθω για αυτή την τιμή που μου γίνεται». Η εξασφάλιση του «Madres paralelas» («Παράλληλες μητέρες»), 22ης μεγάλου μήκους ταινίας του ισπανού δημιουργού, για το σήκωμα της αυλαίας της εφετινής κινηματογραφικής Μόστρα αποτελεί τεράστια επιτυχία για το φεστιβάλ. Ο Αλμοδόβαρ ανήκει στους σκηνοθέτες με πολύ ισχυρό αποτύπωμα, άμεσα αναγνωρίσιμους και με ιδιαιτέρως φανατικό κοινό.
Σπανίως απογοητεύει και συχνά απασχολεί την αμερικανική κινηματογραφική κοινότητα φτάνοντας ως τα Οσκαρ, κάτι που έγινε με την αμέσως προηγούμενη ταινία του «Πόνος και δόξα», για την οποία ο πρωταγωνιστής της, Αντόνιο Μπαντέρας, προτάθηκε για το Οσκαρ Α’ ρόλου. Στην ίδια κατηγορία αλλά στις γυναίκες είχε βρεθεί παλαιότερα και η Πενέλοπε Κρους, επίσης για ταινία του Αλμοδόβαρ, το «Γύρνα πίσω». Η Κρους, που έχει παίξει σε πολλές ταινίες του ισπανού auteur, είναι το κεντρικό πρόσωπο και στις «Παράλληλες μητέρες», ένα καθαρόαιμο μελόδραμα, το οποίο «παρακολουθεί» την παράλληλη ζωή τριών διαφορετικών γυναικών στην Ισπανία. Την Κρους πλαισιώνουν η Αϊτάνα Σάντσες Γκιχόν και η Μιλένα Σμιτ, που υποδύονται τις άλλες δύο μητέρες. Από το καστ όμως δεν θα μπορούσε να λείπει και η αγαπημένη ηθοποιός του Αλμοδόβαρ, η Ρόσι ντε Πάλμα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
