Η Sinéad O’Connor, η ιρλανδή τραγουδίστρια με την ξεχωριστή ζεστή και παράλληλα δυνατή φωνή, θα μπορούσε να αποτελέσει μελέτη των αντιθέσεων. Πάλευε από την παιδική της ηλικία με τους δαίμονές της, είχε προβλήματα με την ψυχική της υγεία, γύρισε την πλάτη της στον ρωμαιοκαθολικισμό και στον Πάπα, στο στόχαστρό της μπήκε η μουσική βιομηχανία ή μάλλον ποτέ δεν πήγαν καλά οι δυο τους, πριν από 18 μήνες αυτοκτόνησε ο γιος της Shane και από τότε δεν μπόρεσε να σηκώσει κεφάλι, χειροτονήθηκε ιερέας από τη Latin Tridentine Church, ασπάστηκε τον μουσουλμανισμό και κατάφερε τη μεγάλη της επιτυχία «Nothing Compares 2U» να την αφήσει στην αιωνιότητα.
Στο απλό αλλά και συνάμα τρομερά δυνατό βιντεοκλίπ του τραγουδιού, δεν έκρυψε τη συγκίνησή της. Παρόλο που είχε κατηγορήσει τη μητέρα της για συστηματική ψυχική και σωματική κακοποίηση, όταν ερμήνευσε τους στίχους «all the flowers that you planted mama / in the back yard / all died when you went away / I know that living with you baby was sometimes hard» δάκρυσε. Την ερωτική μπαλάντα του Prince (έχει γράψει το τραγούδι) την έκανε προσωπική.
Προστατευομένη των U2
Την περασμένη Τετάρτη 26 Ιουλίου με την είδηση του θανάτου της η 56χρονη τραγουδοποιός εισέπραξε τόση αγάπη όση ενδεχομένως δεν είχε εισπράξει σε όλη της τη ζωή. Είτε ως τραγουδίστρια / τραγουδοποιός είτε ως γυναίκα. Eναν χρόνο μετά την κυκλοφορία του πρώτου της άλμπουμ «The Lion and the Cobra» (1987) το αμερικανικό περιοδικό «Rolling Stone», στον πρόλογο της συνέντευξής της, τη χαρακτηρίζει προστατευομένη των U2, επειδή συνεργάστηκε με τον The Edge στο σάουντρακ της ταινίας «The Captive» (1986), ενώ σημειώνει επίσης ότι για πολλούς θεωρείται η «νέα Κate Bush». Περιφρονεί με την «αυθάδεια» της 22χρονης και τις δύο ταμπέλες.
Η Sinéad Marie Bernadette O’Connor γεννήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 1966 στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας, Από την παιδική της ηλικία πολλές φορές βρέθηκε από το φως στο σκοτάδι και το ανάποδο. Αυτοκαταστροφική αλλά και ευαίσθητη, αντισυμβατική και προκλητική, δεν μπήκε στα καλούπια των ποπ σταρ. Στις αναμνήσεις της με τίτλο «Rememberings» που κυκλοφόρησαν τον Ιούνιο του 2021, γράφει για την παιδική της ηλικία, για τις επιτυχίες της στη μουσική, για τους αγώνες που έχει δώσει για να ξεπεράσει τα προβλήματα υγείας που τόσο πολύ την είχαν ταλαιπωρήσει. Η ίδια τότε είχε δηλώσει ότι δεν έκανε τίποτα περισσότερο από να γράψει την ιστορία της ζωής της όπως τη θυμόταν.
Διέξοδος η μουσική
Ζοφερή και σκληρή η ζωή της, μιλάει μεταξύ άλλων για την κακοποίηση που είχε δεχθεί από την οικογένειά της, και κυρίως από τη μητέρα της, στο σπίτι τους στο Δουβλίνο και τη διέξοδο που βρήκε στη μουσική, χάρη στους δίσκους του Μπομπ Ντίλαν που είχε ο αδελφός της.
Μετά τη συμμετοχή της σε διάφορα τοπικά συγκροτήματα η Σινέντ κυκλοφόρησε το πρώτο της σόλο άλμπουμ «The Lion and the Cobra» τον Νοέμβριο του 1987 ενώ ήταν οκτώ μηνών έγκυος. Κάπου εκεί αρχίζει να γίνεται γνωστή αλλά τρία χρόνια αργότερα έγινε παγκοσμίως με τη διασκευή με «Nothing Compares 2U». Στις ΗΠΑ βρέθηκε για τέσσερις εβδομάδες στην κορυφή του Billboard Hot 100. Στο Ηνωμένο Βασίλειο έφθασε στο Nο2.
Οι αναμνήσεις της όμως δεν είναι πασπαλισμένες με χρυσόσκονη. Γράφει για τις βραδιές που είχαν περάσει μαζί με τον Prince στο ανάκτορό του, για τα βίαια παιχνίδια που έπαιζε μαζί της και μπορούσαν να ξεκινήσουν από έναν αθώο μαξιλαροπόλεμο, μόνο που τα μαξιλάρια είχαν μέσα κάποιο αιχμηρό αντικείμενο για να την τραυματίσει. Για τις νύχτες καταδίωξης και παρακολούθησης, όταν εκείνη είχε καταφέρει να αποδράσει από την έπαυλη, και για τον πόλεμο που της επιφύλαξε, όταν αποφάσισε να τερματίσει κάθε σχέση μαζί του. «O Prince είναι ο τύπος του καλλιτέχνη που αποθεώνεται για τη δημιουργική του τρέλα. Είναι όμως άλλο πράγμα να είσαι ο τρελός καλλιτέχνης και άλλο να είσαι απλώς ένας βίαιος άνθρωπος που κακοποιεί γυναίκες» είχε δηλώσει στον «Guardian».
Κακοποίηση από τη μητέρα της
Νωρίτερα από τον Πρινς, την κακοποίησή της είχε αναλάβει η μητέρα της. Αν και μεγάλωσε ως κόρη καθολικής Ιρλανδής, εντούτοις δεν πρόκειται να ξεχάσει τι τράβηξε από τη μάνα της. Στο βιβλίο διηγείται τη σωματική και σεξουαλική κακοποίηση από τη μητέρα της. Οπως όταν τη διέταξε να ξαπλώσει γυμνή στο πάτωμα με τα χέρια και τα πόδια της ανοιχτά και στη συνέχεια τη χτύπησε επανειλημμένα στα απόκρυφά της σημεία. Πείστηκε ότι η μητέρα της ήθελε να καταστρέψει τα αναπαραγωγικά της όργανα. «Ηθελε να με κάνει αγόρι. Δεν ήθελε κορίτσια». Γνωρίζοντας ότι έμοιαζε στη μητέρα της, ξύρισε το κεφάλι της, επειδή αν είχε μαλλιά θα της τη θύμιζε κοιτώντας τον εαυτό της στον καθρέφτη. Στις «Αναμνήσεις» της δεν υπάρχει ούτε φωτογραφία ταυτότητας της μητέρας της.
Πάνω από το προσκέφαλο της κακοποιητικής μητέρας της κρεμόταν ένα πορτρέτο του Πάπα. Η Sinead το ξήλωσε όταν η μητέρα της πέθανε και εκείνη είχε ήδη περάσει στο άλλο στάδιο κακοποίησης της ζωής της, αυτόν από τα media και τους ανθρώπους της μουσικής βιομηχανίας. «Το να σε κακοποιούν ως παιδί είναι μια κρίση ταυτότητας. Και μετά η διασημότητα είναι μια κρίση ταυτότητας, οπότε εγώ βρέθηκα κατευθείαν από τη μια κρίση στην άλλη» λέει η γυναίκα που πέρασε σχεδόν έξι χρόνια σε ψυχιατρικές κλινικές και που κατέρρευσε ολοκληρωτικά λίγο μετά το 2015, όταν υπεβλήθη σε υστερεκτομή.
Επίθεση εναντίον του Πάπα
Στα απομνημονεύματά της αναφέρεται επίσης στην περιπετειώδη εμφάνισή της στην τηλεοπτική εκπομπή «Saturday Night Live» το 1992. Τότε εξαπέλυσε δημόσια επίθεση εναντίον του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β’. Εσκισε τη φωτογραφία του σε ζωντανή μετάδοση, θέλοντας να διαμαρτυρηθεί για τις κακοποιήσεις παιδιών από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Το πλάνο αυτό με την ίδια να χαρακτηρίζει τον Πάπα «διάβολο» είναι μια εικόνα που επρόκειτο να τη συνοδεύει σε όλη τη ζωή της. Πολλοί δεν της το συγχώρησαν ποτέ.
Τον Αύγουστο του 2018, μέσω ανοιχτής επιστολής, ζήτησε από τον Πάπα Φραγκίσκο να την αφορίσει, όπως είχε ζητήσει από τον Πάπα Βενέδικτο ΙΣτ’ και τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β’, και τον Οκτώβριο του ίδιου έτους ασπάστηκε το Ισλάμ και άλλαξε επίσης το όνομά της σε Shuhada’ Davitt. Σε ένα μήνυμα στο Twitter, ευχαρίστησε τους μουσουλμάνους συναδέλφους για την υποστήριξή τους και ανέβασε ένα βίντεο με την ίδια να απαγγέλλει το αντάν, το ισλαμικό κάλεσμα για προσευχή. Επίσης δημοσίευσε φωτογραφίες της με χιτζάμπ.
Ο αγγελικός σκίνχεντ που δήλωνε ότι «θα είμαι πάντα λίγο τρελή, αλλά αυτό είναι Ok» μεγάλωσε με πολλά τραύματα και καταχρήσεις και πριν προλάβει να τα αντιληφθεί και να τα διαχειριστεί βρέθηκε κατευθείαν στη μουσική βιομηχανία. Δεν έμαθε ποτέ της πώς είναι η κανονική ζωή. Πρόλαβε όμως σε αυτό το βασανιστικό της ταξίδι να ταράξει τα νερά της ποπ και να αφήσει τη σφραγίδα της.
