Μετά την περυσινή, άστατη θεατρική χρονιά, με τις ακυρώσεις αλλά και τη φειδωλή προσέλευση του κόσμου, οι παιδικές σκηνές επανέρχονται να διεκδικήσουν τον χαμένο χρόνο. Για παράδειγμα, στο Μικρό Εθνικό, όπου υπεύθυνη του καλλιτεχνικού προγράμματος είναι η Σοφία Βγενοπούλου, ανεβαίνει φέτος «Η Χάιντι και τα βουνά» του Ανδρέα Φλουράκη στο θέατρο Rex, σε σκηνοθεσία Ιώς Βουλγαράκη. Και σε αυτή τη διασκευή η μικρή ηρωίδα είναι το σύμβολο της θέλησης για ζωή, μια «αναγκαία, φωτεινή θύελλα», όπως τη χαρακτηρίζει η σκηνοθέτρια, η οποία στήνει μια παράσταση που έχει στο επίκεντρό της τη μουσική, κυριολεκτικά και μεταφορικά, η οποία τελικά κερδίζει και τις εντυπώσεις χάρη στις μελωδίες και την ενορχήστρωση του μουσικού Δημήτρη Τάσαινα. Οπως θα πει η Σοφία Βγενοπούλου: «Νομίζω ότι αυτό που νιώσαμε όλοι ως επείγουσα ανάγκη είναι να προσπαθήσουμε να μιλήσουμε μέσα από τις παραστάσεις στις πραγματικές αγωνίες των παιδιών. Να δώσουμε χώρο για κουβέντα και για επεξεργασία όλων των θεμάτων που σίγουρα τα απασχολούν. Η πανδημία έχει ισοπεδώσει σε μεγάλο βαθμό την υπόλοιπη πολυπλοκότητα της ζωής μας και της φάσης ανάπτυξης στην οποία βρίσκονται οι νέοι άνθρωποι και είναι πραγματικά σημαντικό να δοθεί χώρος σε αυτό. Η τέχνη είναι όπως λέω πάντα καταφύγιο, παρηγοριά, ευκαιρία για συνάντηση όλων ως κοινό να συνομιλήσουν για καίρια ζητήματα και συναισθήματα».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
