Το κατακόκκινο φόρεμα με τις παγέτες έφερε την υπογραφή του Christopher Kane. Η Θέκλα περπατούσε αργά, νωχελικά, γύρω από την πισίνα του μινιμαλιστικού ύφους mansion στην περιοχή του Καλαφάτη. Το τελείωμα από τη βραδινή δημιουργία του Kane μπλέχτηκε κάποια στιγμή στα δωδεκάποντα τακούνια του Roger Vivier. Η παιδική μου φίλη κάθισε σε μια από τις πολυθρόνες που «βλέπουν» στη θάλασσα. Προσπάθησε να απεγκλωβίσει το πολύτιμο ύφασμα από τα στιλέτο τα οποία δίνουν την αίσθηση αιχμηρής βελόνας. Ισως και… παγοκόφτη. Λίγα λεπτά αργότερα κοίταξε με προσοχή τη σκοτεινή επιφάνεια του νερού. Η Μύκονος είναι ιδιαίτερα όμορφη το βράδυ. Ισως περισσότερο από τις πρωινές ώρες. Είναι αυτές οι μαγικές στιγμές που τα φώτα, μικρά και μεγάλα, παίζουν εκτυφλωτικά παιχνίδια πάνω από τα σπίτια, τα trendy spots και τους δρόμους. Εριξε μια γρήγορη ματιά στον περιστερώνα ο οποίος είχε περίοπτη θέση στα κοντινά σπίτια. Οι νεόπλουτοι οικοδεσπότες ζήτησαν από τον ισπανό αρχιτέκτονα να δημιουργήσει κάτι που να μοιάζει με αυτούς του Νταλί. Περιστερώνες σε σχήμα αβγού. Οι περισσότεροι από αυτούς βρίσκονται σε ισπανικό ψαροχώρι. Οι δυνατές μουσικές την επανέφεραν στην πραγματικότητα. Το πάρτι συνεχιζόταν σε έντονους πλέον ρυθμούς. Με δύο djs οι οποίοι έφθασαν στη Mykonos από την Ιμπιζα. Ο κόσμος χόρευε γύρω από την τεράστια πισίνα με τον «ζωγραφισμένο» βυθό. Ο αμφιτρύων επέμενε ότι είμασταν αρκετοί, όχι όμως πάρα πολλοί. Οι κανόνες ασφαλείας είχαν κρατηθεί με κάθε λεπτομέρεια. Το προσωπικό της βίλας φορούσε μάσκες, ενώ παντού έβρισκες απολυμαντικά και μικρά, πλαστικά τιρκουάζ γάντια. Ενα ακόμα «κρυφό» πάρτι στο Νησί των Ανέμων ήταν σε εξέλιξη…
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
