Το ογκώδες baccarat βάζο είχε καταλάβει σχεδόν ολόκληρο το χειροποίητο, ξύλινο τραπεζάκι με την υπογραφή Giorgio Armani. Η ολόφρεσκια μαργαρίτα ήταν το μοναδικό λουλούδι το οποίο φιλοξενούσε το βαρύ, κρυστάλλινο αντικείμενο. Η εικόνα θύμιζε κάτι από τον τρόπο με τον οποίο διακοσμούσε το σπίτι του στην Αλαμπάμα ο Αντι Γουόρχολ. Ο «πατέρας της pop art», εκτός από τα μικροαντικείμενα που συνέλεγε με μανία (πολλά ήταν ευτελούς αξίας), είχε αδυναμία στις μαργαρίτες. Ο ίδιος έλεγε ότι του θύμιζαν κάτι από την παιδική του ηλικία. Ο νεαρός μεγαλοεφοπλιστής Πανταλέων Κουλουμπρής, φανατικός κολεξιονέρ των έργων του Γουόρχολ, φροντίζει πάντα μία και μοναδική μαργαρίτα να βρίσκεται καθημερινά στο σαλόνι του. Εριξα μια γρήγορη ματιά στο λουλούδι που δημιουργούσε εντυπωσιακή χρωματική αντίθεση με τον blue black καναπέ κατασκευασμένο από πανάκριβο, μεταξένιο ύφασμα. Παρατήρησα ότι η μαργαρίτα έγερνε… κάπως περίεργα στη μία πλευρά του βάζου. Ενα λευκό πέταλο έπεσε στο χαλί του 18ου αιώνα. Ο Πανταλέων Κουλουμπρής τράβηξε εκνευρισμένος το λουλούδι από την κρυστάλλινη κατασκευή που έπαιζε εκτυφλωτικά παιχνίδια με το φως του ήλιου.
Ο shipowner άρχισε με νωχελικές κινήσεις να μαδάει τη μαργαρίτα. Το pincher μου, Ρόμελ, όρμησε σαν γερμανικό πάντσερ με σκοπό να «αρπάξει» τα λευκά πέταλα του λουλουδιού. Το κατοικίδιό μου γοητευόταν από αυτό το λευκό πέπλο λουλουδιών που έπεφτε απαλά στο μαύρο, γυαλιστερό τρίχωμά του…
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
