Περιοδεύουν σε όλον τον κόσμο παρουσιάζοντας ψυχαγωγικά προγράμματα όπου η όπερα και οι ιταλικές καντσονέτες συναντούν την ποπ. Το συγκρότημα The Italian Tenors, δηλαδή οι τενόροι Σαμπίνο Γκαΐτα και Λούκα Σάλα και ο βαρύτονος Εβανς Τόνον, γνωστοί στο ελληνικό κοινό και από προηγούμενες εμφανίσεις τους, στις 9 Σεπτεμβρίου θα τραγουδήσουν στο Βεάκειο. Με αφορμή την πειραϊκή συναυλία τους, ο γεννημένος στο Τορίνο Εβανς Τόνον μιλάει για τις ιταλικές ρίζες του συγκροτήματος και για το μουσικό ταξίδι του με τους δύο συναδέλφους του, ξεκινώντας από τη δημιουργία των Italian Tenors πριν από μία περίπου δεκαετία.
Ποια λοιπόν ανάγκη σας έσπρωξε σε αυτή τη συνεργασία; Τι σας ενέπνευσε;
«Οι Italian Tenors ξεκίνησαν να εμφανίζονται το 2012, οπότε κυκλοφόρησε και το πρώτο μας άλμπουμ, το «That’s Amore». Είχα γνωρίσει έναν γερμανό παραγωγό σε μια εποχή που τα tenor groups ήταν αρκετά trendy σε διάφορες χώρες. Παραδόξως, δεν υπήρχε μια γνωστή ιταλική παρέα αυτού του είδους. Μερικά χρόνια αφότου ο Παβαρότι με την περίφημη ιδέα του δημιούργησε τους «Τρεις τενόρους», νιώσαμε ότι η Ιταλία θα μπορούσε να εμπνευστεί από αυτό και να προσφέρει κάτι νέο. Αλλωστε, όπως έλεγε και ο γερμανός μάνατζέρ μας: «Ποια χώρα σκέφτεσαι όταν λες τη λέξη »όπερα» αν όχι την Ιταλία;». Είχα εργαστεί στην Οπερα του Τορίνο όπου είχα γνωρίσει τον Σαμπίνο Γκαΐτα που μοιραζόταν μαζί μου το ενδιαφέρον για την εξερεύνηση διαφορετικών ειδών και ρεπερτορίων. Τον παρουσίασα στον γερμανό παραγωγό μας και μαζί αρχίσαμε να ψάχνουμε για έναν τρίτο τενόρο. Τελικά καταλήξαμε στον Λούκα Σάλα. Η ιδέα να συνδυάσουμε τη δημοφιλή και την κλασική μουσική ήρθε ως φυσική προσέγγιση για εμάς. Ο Σαμπίνο πάντα αγαπούσε την ποπ μουσική και είχε γράψει και μερικά πολύ πρωτότυπα ποπ τραγούδια. Και εμένα πάντα μου άρεσε να πηγαίνω από την όπερα στο μουσικό θέατρο και στο swing, στην τζαζ…».
Πώς επιλέγετε το crossover ρεπερτόριο που ερμηνεύετε; Με ποια λογική βάζετε δίπλα μια άρια με μια ποπ επιτυχία;
«Προσπαθούμε να σκεφτόμαστε τι αγαπούν οι άνθρωποι όχι μόνο στην Ιταλία αλλά και σε άλλες χώρες. Κάνουμε έρευνα και καταλήγουμε σε λίστες με τα τραγούδια που αγαπάμε εμείς αλλά και με αυτά που αρέσουν στον κόσμο. Ετσι ανακαλύψαμε, για παράδειγμα, και ότι σε ορισμένες χώρες αγαπούν ιταλικά τραγούδια που εμείς έχουμε ξεχάσει και έπρεπε να τα μάθουμε ξανά. Μια τέτοια περίπτωση είναι το «Piccola Ε Fragile», ένα ιταλικό ποπ τραγούδι του 1974. Οι άνθρωποι που έρχονται στις συναυλίες μας καταλαβαίνουν γρήγορα ότι ο κύριος στόχος μας είναι να διασκεδάσουμε. Από τη δική μας πλευρά ό,τι λειτουργεί καλύτερα για να επιτύχουμε τον σκοπό μας είναι καλοδεχούμενο, είτε πρόκειται για ένα τραγούδι είτε για ένα αστείο που θα κάνουμε πάνω στη σκηνή».
Ως καλλιτέχνες με διαφορετικά ταλέντα, με διαφορετικό πιθανώς μουσικό υπόβαθρο, πώς συνεργάζεστε; Πού βρίσκετε κοινό έδαφος για να συνυπάρξετε αρμονικά στη σκηνή;
«Είμαστε πράγματι πολύ διαφορετικοί. Εχουμε πολύ διαφορετικές προσωπικότητες, διαφορετικές καλλιτεχνικές δεξιότητες, ακόμη και άλλες καλλιτεχνικές φιλοδοξίες. Αλλά αυτό είναι καλό γιατί τελικά δημιουργεί μια ισορροπημένη κατάσταση όπου ο καθένας συμπληρώνει τον άλλο. Ξέρουμε σε ποιον πρέπει να στηριχτούμε την κάθε στιγμή. Ο Λούκα, για παράδειγμα, είναι ένας εξαιρετικός συνθέτης και έχει υπέροχες ιδέες. Εγραψε επίσης ένα τραγούδι για το γκρουπ που παρουσιάζουμε στην περιοδεία μας και που και μας αρέσει πολύ. Ο Σαμπίνο έχει πολύ καλό μουσικό γούστο και ξέρει τι ακούγεται καλύτερα, καταλαβαίνει πώς ο κόσμος αντιλαμβάνεται το κάθε τραγούδι. Εχει επίσης την τυπική φωνή τενόρου που λατρεύει να ακούει το κοινό. Προσωπικά, μου αρέσει να δουλεύω για τη σύνδεση της μουσικής και του προφορικού λόγου. Οι παραστάσεις μας δεν είναι απλώς συναυλίες, οπότε μου αρέσει να εστιάζω στην ψυχαγωγία και να αναζητώ τη σωστή ισορροπία μεταξύ του συναισθηματικού και του χιουμοριστικού, του ρομαντικού και του αστραφτερού».
Πώς προετοιμάζεστε πριν βγείτε στη σκηνή για μια συναυλία;
«Ο χρόνος που περνάμε μαζί πριν από την κάθε εμφάνιση είναι πολύ σημαντικός για εμάς. Είναι ο χρόνος που χρησιμοποιούμε για να επανασυνδεθούμε, να συντονιστούμε. Δεν κάνουμε τίποτε ιδιαίτερο εκτός από την τυπική προθέρμανση, αλλά το να είμαστε μαζί για λίγες ώρες μάς είναι απαραίτητο. Είμαστε σαν μια ορχήστρα που κουρδίζει τα όργανά της. Ετσι, με αυτόν τον τρόπο βρίσκουμε την ειλικρινή σύνδεση που θέλουμε να φέρουμε και στη σκηνή».
Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίσατε στη μέχρι σήμερα πορεία του συγκροτήματός σας;
«Θα έλεγα πως η πιο περίπλοκη στιγμή για εμάς ήρθε όταν ξεκίνησε η πανδημία, το 2020. Εκείνη την εποχή κάναμε περιοδεία στην Αυστραλία και αναγκαστήκαμε να τη διακόψουμε ενώ βρισκόμασταν στη μέση της. Οι πτήσεις μας για να επιστρέψουμε στην Ιταλία ακυρώθηκαν πολλές φορές. Ηταν δύσκολο να είμαστε μακριά όταν τα νέα που λαμβάναμε από τη χώρα μας ήταν τόσο δραματικά. Ζήσαμε τεράστια απογοήτευση όταν οι πτήσεις μας ακυρώθηκαν για τέταρτη φορά και αναρωτιόμασταν πώς και πότε θα φτάναμε πίσω στο σπίτι. Τελικά τα καταφέραμε, αλλά ήταν σίγουρα πολύ δύσκολο! Οσο για τις μουσικές προκλήσεις, αυτές ήρθαν πιθανώς στην αρχή, όταν όλοι ακόμα εξερευνούσαμε ποιο θα ήταν το στυλ και η ταυτότητά μας. Είχαμε χρονοβόρες και έντονες συζητήσεις με τους μάνατζέρ μας, τον παραγωγό μας και τους μουσικούς μας. Και βασανίσαμε πολύ τους εαυτούς μας για να καταλήξουμε στο ρεπερτόριο και στο φωνητικό στυλ που θα ακολουθούσαμε. Τώρα πια νιώθουμε πολύ άνετα με αυτό που δημιουργήσαμε, αλλά η αρχή ήταν σαν ένας απέραντος ωκεανός. Και εμείς ψάχναμε το κατάλληλο πλοίο για να τον διαπλεύσουμε».
Τι σας περιμένει στο άμεσο μέλλον; Ποια είναι τα σχέδιά σας;
«Ετοιμαζόμαστε για μια νέα περιοδεία στην Αυστραλία. Αυτή τη φορά θα συνεργαστούμε και με μια σοπράνο, για πρώτη φορά. Είμαστε περίεργοι να δούμε πώς θα λειτουργήσει και αν θα προκύψει μια συνεργασία που θα μπορούσε να επαναληφθεί και στο μέλλον.
Εχουμε επίσης ηχογραφήσει ένα άλμπουμ που διατέθηκε σε μερικές συναυλίες μας, αλλά επισήμως θα κυκλοφορήσει πολύ σύντομα. Λέγεται «Il Mondo, ten years around the world» και το έχω επιμεληθεί προσωπικά σε συνεργασία με τους μουσικούς που θα είναι μαζί μας στο Βεάκειο. Πρόκειται για ένα πενταμελές συγκρότημα στη δημιουργία του οποίου έχω συμβάλει. Είμαι πολύ περήφανος για τη δουλειά που κάνουν. Οπως είμαι περήφανος για τους συναδέλφους μου, οι οποίοι αφοσιώθηκαν τόσο πολύ, έβαλαν όλη την εμπειρία, τις γνώσεις και τις δεξιότητές τους σε αυτή την ηχογράφηση. Θα ταξιδέψουμε επίσης σε νέα μέρη το 2024 και αυτό είναι συναρπαστικό. Ηδη έχουμε προσθέσει στη λίστα με τις εμφανίσεις μας τη Φινλανδία, την Πολωνία και τη Νότια Κορέα. Ανυπομονούμε να κάνουμε μουσική και να εξερευνήσουμε ακόμα περισσότερες νέες χώρες!».
