Η Ανθή Ευστρατιάδου φέρει σπουδαίες θεατρικές περγαμηνές, με αποκορύφωμα τον ρόλο της Ιφιγένειας που ενσάρκωσε εφέτος στην τραγωδία του Ευριπίδη «Ιφιγένεια η εν Αυλίδι», σε σκηνοθεσία του ρώσου σκηνοθέτη Τιμοφέι Κουλιάμπιν. Τηλεοπτικά την έχουμε συναντήσει στον «Σιωπηλό δρόμο» του MEGA, μια σειρά που ταξιδεύει στον κόσμο. Εφέτος η ταλαντούχα ηθοποιός θα πρωταγωνιστεί στη νέα οικογενειακή κωμωδία «Εχω παιδιά» που κάνει πρεμιέρα τη Δευτέρα 14 Οκτωβρίου στις 21.00 στο Mega.
Τρία χρόνια μετά την πρώτη σας τηλεοπτική σειρά, επιστρέφετε στη μικρή οθόνη και στο Mega, αυτή τη φορά με κωμωδία. Εχει περισσότερες προκλήσεις η κωμωδία από το δράμα στην τηλεόραση;
«Σίγουρα. Ούτως ή άλλως η κωμωδία είναι ένα είδος με το οποίο δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα στο θέατρο. Μπορεί να υπάρχουν κωμικά στοιχεία στους ρόλους που υποδύομαι, αλλά αμιγώς κωμωδία δεν έχω ξανακάνει. Οπότε χαίρομαι πολύ που φέτος κάνω κωμωδία στην τηλεόραση. Ηταν για μένα ένας από τους κυρίαρχους λόγους που αποφάσισα να συμμετέχω σε αυτή τη σειρά».
Πέραν αυτού ποια άλλα στοιχεία σάς έκαναν να αποδεχθείτε τον ρόλο στη σειρά «Εχω παιδιά»;
«Ηταν πολλοί οι παράγοντες. Αρχικά, οι συνεργάτες. Είναι πολύ σημαντικό να έχεις καλούς συνεργάτες στη δουλειά. Αυτό φάνηκε αμέσως και από το πόσο ωραίο κλίμα έχουμε στα γυρίσματα. Επίσης ήταν και μια προσωπική απόφαση, δεδομένου ότι ήθελα να είμαι παρούσα στη ζωή της κόρης μου και με βόλευε χρονικά να δουλεύω τις ώρες που εκείνη είναι στο σχολείο. Είναι πολύ σημαντικό να περνώ χρόνο μαζί της, γι’ αυτό και δεν θα κάνω θέατρο τον χειμώνα. Ολα τα παραπάνω, καθώς και το γεγονός ότι η σειρά έχει αυτό το θέμα, ότι εγώ βρίσκομαι σε αυτή τη συγκυρία με την κόρη μου, ότι είναι ένα είδος που δεν έχω ξανακάνει και ότι οι συνεργάτες, όπως είπα, είναι αξιόλογοι, με έκαναν να πω το ναι».
Υποδύεστε τη Στέλλα Κομνηνού, μια δυναμική και καριερίστα γυναίκα.
«Η Στέλλα είναι μια δυναμική γυναίκα, προσηλωμένη στην καριέρα της. Δεν την ενδιαφέρει η οικογένεια, δεν την ενδιαφέρουν οι μόνιμες σχέσεις, η δέσμευση εν γένει. Είναι μια γυναίκα που προσέχει την εικόνα της και της αρέσει πολύ η γυμναστική. Θα λέγαμε πως διάλεξε τον άλλο δρόμο σε σχέση με τη Σάρα (σ.σ.: την υποδύεται η Ευγενία Σαμαρά). Η Σάρα παράτησε τη δουλειά της για να αφοσιωθεί στην οικογένεια και η Στέλλα έκανε το ακριβώς ανάποδο. Αυτός είναι και ο λόγος που την κατακρίνει συχνά».
Αν η Στέλλα είχε την ευκαιρία να σας δώσει μια συμβουλή, ποια πιστεύετε ότι θα ήταν αυτή;
«Νομίζω ότι θα μου έλεγε «Φρόντισε το σώμα σου. Ζήσε τη ζωή σου. Μην παγιδεύεσαι σε σχέσεις. Μην κάνεις ποτέ παιδιά». Η Στέλλα είναι λίγο κυνική και δεν νομίζω ότι μπορεί να σχετιστεί εύκολα με τους ανθρώπους, εκτός ίσως από τη Σάρα. Αλλωστε και η δουλειά της είναι τέτοια (σ.σ.: είναι διευθύντρια Ανθρώπινου Δυναμικού σε πολυεθνική εταιρεία), οπότε δεν θα την έλεγε κανείς ευαίσθητη».
Ανθή Ευστρατιάδου @Γιώργος Καπλανίδης
Εχετε υπάρξει Στέλλα κάποια στιγμή στη ζωή σας;
«Ναι, εννοείται, είχα στοιχεία της Στέλλας. Δεν με ενδιέφερε να κάνω παιδί. Δεν μπορώ να μιλήσω γενικά, αλλά τουλάχιστον μπορώ να μιλήσω για το δικό μου φιλικό περιβάλλον: όταν ήμασταν νεότεροι κανένας δεν σκεφτόταν να κάνει παιδί. Σε κάθε φάση της ζωής σου όμως σκέφτεσαι διαφορετικά. Επίσης, μου αρέσει πολύ η δουλειά μου, το θέατρο, όπως και της Στέλλας. Βέβαια, λόγω της φύσης της δουλειάς της, εκείνη δεν είναι τόσο εκφραστική και συναισθηματική όπως είμαι εγώ».
Πώς είναι να μεγαλώνεις παιδί στην Αθήνα του 2024;
«Εχει τις προκλήσεις του. Αυτό που μου αρέσει πάρα πολύ στη σειρά είναι ότι θέτει όλα τα ζητήματα και όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας γονιός το 2024 στην Αθήνα, αλλά τις αντιμετωπίζει με έναν ανάλαφρο και κωμικό τρόπο, οπότε ο καθένας μπορεί να ταυτιστεί, αλλά ταυτόχρονα παίρνοντάς του το βάρος των δυσκολιών της καθημερινότητας.
Ως γονιός έχεις να αντιμετωπίσεις πολλά. Δεν ξέρω από πού να το πιάσω για να είμαι ειλικρινής. Είναι μια μεγάλη ανατροπή στην καθημερινότητα του καθενός. Δεν μπορείς να κοιμηθείς με τον ίδιο τρόπο που κοιμόσουν πριν. Δεν μπορείς να κάνεις τόσο εύκολα αυθόρμητες κινήσεις. Δέχεσαι κριτική από το οικογενειακό και το φιλικό περιβάλλον. Οι παρέες αλλάζουν, χάνεις ανθρώπους, κερδίζεις καινούργιους όμως.
Μπορείς να αναγνωρίσεις και ζητήματα κοινωνικά, όπως η παντελής έλλειψη φροντίδας για τις παιδικές χαρές και τα σχολεία, τα πεζοδρόμια που είναι κατεστραμμένα και δεν μπορεί να περάσει καρότσι. Είναι τεράστια τα ζητήματα στο κέντρο της Αθήνας. Μπορώ να μιλήσω πάρα πολύ και για πάρα πολλά τέτοια ζητήματα που τα ζούμε καθημερινά. Οπότε καταλήγω ότι αυτή η σειρά μπορεί να απευθυνθεί σε όλους τους γονείς και να τους κάνει να γελάσουν και με πράγματα που μπορεί στην καθημερινότητα να μη γελάνε καθόλου».
Νιώθω πως η κοινωνία αποτελείται από μονάδες εγκλωβισμένες σε ένα «γιατί;» και ένα «μακάρι να ήταν αλλιώς τα πράγματα»
Αυτό που σας ενοχλεί και σας προβληματίζει στη σημερινή εποχή και στις ανθρώπινες σχέσεις ποιο είναι;
«Με ενοχλεί περισσότερο το γεγονός πως αισθάνομαι ότι είμαστε αφρόντιστοι και παρότι όλοι έχουμε παράπονο για όσα συμβαίνουν γύρω μας, ταυτόχρονα κυριαρχεί η αίσθηση πως τίποτα δεν αλλάζει. Αυτό είναι κάτι που με προβληματίζει ιδιαίτερα και με στενοχωρεί βαθιά… Η αίσθηση πως η ζωή που ζούμε είναι αδιέξοδη. Αισθάνομαι πως έχει σπάσει αυτός ο κοινωνικός συνεκτικός ιστός, εκείνη η ασφάλεια πως μπορείς να βασιστείς στον γείτονα, σε έναν φίλο. Να βρεθούν πολλοί άνθρωποι μαζί, να αντιδράσουν και να έχει αποτέλεσμα. Νιώθω πως η κοινωνία αποτελείται από μονάδες εγκλωβισμένες σε ένα «γιατί;» και ένα «μακάρι να ήταν αλλιώς τα πράγματα».
Τώρα, σε ό,τι έχει να κάνει με τις διαπροσωπικές σχέσεις νομίζω πως χρειάζεται κανείς να καταβάλει πολλή προσπάθεια για να εξελιχθεί πρώτα απ’ όλα ο ίδιος και αν το καταφέρει θα εξελιχθεί και η σχέση που έχει με τον εκάστοτε κοντινό του άνθρωπο. Χρειάζεται αντοχή, σθένος και γενναιότητα να καταλάβεις τι συμβαίνει μέσα σου και να προσπαθήσεις να το αντιμετωπίσεις».
Το καλοκαίρι κληθήκατε να ερμηνεύσετε την Ιφιγένεια, και μάλιστα για δεύτερη φορά, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Τιμοφέι Κουλιάμπιν. Τι σημαίνει για εσάς η Ιφιγένεια;
«Επειδή δεν είναι ένα φυσικό πρόσωπο, ένας άνθρωπος που βάζεις τα παπούτσια του και τον ζεις, μπαίνεις σε διαφορετικές συνθήκες. Αλλά η τελευταία συνθήκη μου ανέδειξε ότι αυτό το παιδί είδε καθαρά πώς είναι ο κόσμος. Πράγμα που με συγκίνησε βαθιά. Κάποια στιγμή βλέπει καθαρά πώς είναι οι γονείς της σαν άνθρωποι, πράγμα πολύ δύσκολο να το κάνεις μέσα από τους δικούς σου γονείς. Αυτή τους είδε καθαρά, είδε καθαρά ότι ο κόσμος είναι ψεύτικος και πήρε την απόφαση να πεθάνει».
