Περπατώντας στην Πανεπιστημίου, έριξα μια γρήγορη ματιά στις κρυστάλλινες, μοντέρνες, μάλλον μινιμαλιστικές πόρτες του ξενοδοχείου «Μεγάλη Βρεταννία». Σκέφθηκα ότι αυτές εδώ που «βλέπουν» στη γνωστή λεωφόρο του… μεγάλου περιπάτου με κάποιες από τις πολυσυζητημένες ζαρντινιέρες λίγο πιο κάτω να «φεύγουν» σιγά-σιγά, δεν έχουν πολλές είναι η αλήθεια ομοιότητες με το όλο «concept» της ιστορικής μονάδας φιλοξενίας. Το κάποτε δημοφιλές εστιατόριο «G.B. Corner» έχει αλλάξει μορφή. Τo restaurant έχει γίνει ένα μοντέρνο κατάστημα που σύμφωνα με τα πρότυπα ξενοδοχείων στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στη Νέα Υόρκη, φιλοξενεί δώρα και τη συλλογή ρούχων και αξεσουάρ Zeus & Dione που οι εύποροι αμερικανοί τουρίστες αγοράζουν σαν τρελοί. Μερικές ημέρες πριν, παρακολουθούσα ένα καλοστεκούμενο ζευγάρι ηλικιωμένων καθισμένο σε café του Κολωνακίου να λέει πόσο μα πόσο πολύ άλλαξε η πόλη. Αναφέρθηκαν μάλιστα στο ιστορικό εστιατόριο που αγαπούσαν ο Μάνος Χατζιδάκις και ο Νίκος Γκάτσος. Οι δύο σπουδαίοι αυτοί άνθρωποι επισκέπτονταν ανελλιπώς τα μεσημέρια το συγκεκριμένο restaurant, όχι τόσο για το φαγητό αλλά για τη ζεστή, αριστοκρατική ατμόσφαιρα. Γκάτσος και Χατζιδάκις συζητούσαν, σχολίαζαν την πολιτική επικαιρότητα, διαφωνούσαν, μιλούσαν για τις επιτυχημένες συνεργασίες τους, περνούσαν εκεί αρκετή ώρα. Ο μουσικοσυνθέτης συνήθιζε να γυρίζει στο σπίτι του με τα πόδια. Hταν άλλωστε πολύ κοντά, στην οδό Ρηγίλλης. Ο ζωγράφος Γιάννης Σπυρόπουλος (σημαντικός εικαστικός, με λίγα όμως έργα) συνήθιζε να πίνει τον καφέ του σε άλλα κεντρικά spots. Το «Zonars», που στη θέση του σήμερα είναι το πολύ επιτυχημένο «Athenee», γέμιζε με τα δυνατά γέλια της Μελίνας Μερκούρη. Λίγο πιο κάτω στο «Brazilian» γινόταν χαμός από τον κόσμο που έπινε όρθιος τον καφέ του. Πολιτικοί, εκδότες, πνευματικές προσωπικότητες, επιχειρηματίες, κομψές κυρίες ήταν όλοι στη μικρή αίθουσα που μύριζε φρέσκο καφέ και κρουασάν βουτύρου. Οι περισσότεροι ήταν γνωστοί μεταξύ τους. Παρακολουθώντας τώρα την κατάσταση νιώθεις μια απογοήτευση να σε τυλίγει. Τι θα έλεγαν άραγε ο μεγάλος ποιητής Γκάτσος και ο φοβερός Μάνος αν έβλεπαν σήμερα τους δρόμους και τα πεζοδρόμια γεμάτα απορρίμματα; Η καθαριότητα, η φροντίδα της πόλης είναι κίνηση πολιτισμού. Αυτό που υπάρχει σήμερα, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες κάποιων, δεν έχει καμία σχέση με πολιτισμό. Οι εικόνες που φτάνουν μέσα από τους τηλεοπτικούς μας δέκτες τα τελευταία 24ωρα με πολυπληθή συνεργεία καθορισμού να προσπαθούν να καθαρίσουν πλατείες, δρόμους και πεζοδρόμια, για να μην κινδυνεύσουμε ακόμη περισσότερο από τον κορωνοϊό, είναι εντυπωσιακές. Οι κάμερες ζουμάρουν πάνω στα «εξαρτήματα», αυτό όμως δεν πρέπει να γίνεται μόνο για συγκεκριμένους λόγους και μόνο στην πλατεία Συντάγματος ή σε κάποιες άλλες μεγάλες πλατείες. Στην Αθήνα αξίζουν τα καλύτερα…
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
