Σύμφωνα με μια θεωρία, η μέθη ακόμη και σε καθημερινή βάση και σε συνετά, τουλάχιστον, επίπεδα, θα μπορούσε να «ανοίξει» τον ανθρώπινο νου μειώνοντας τα προβλήματα και αυξάνοντας τη δημιουργικότητα. Αυτή ακριβώς η θεωρία είναι που θα εξάψει την περιέργεια των τεσσάρων φίλων της ταινίας «Ασπρο πάτο» που αυτή την εποχή προβάλλεται στις αίθουσες. Είναι μεσήλικοι και βαριεστημένοι καθηγητές γυμνασίου και αποφασίζουν να ξεκινήσουν ένα «πείραμα» που απαιτεί να βρίσκονται σε μια ελαφρά κατάσταση μέθης καθ’ όλη τη διάρκεια της μέρας. Στην αρχή τα αποτελέσματα είναι θετικά. Τα μαθήματά τους βελτιώνονται, οι γύρω τους ανταποκρίνονται με θέρμη στην ανανεωμένη τους συμπεριφορά και οι ίδιοι νιώθουν πιο ζωντανοί. Ομως, καθώς η κατανάλωση συνεχίζεται, κάποιοι ευδοκιμούν και κάποιοι εκτρέπονται.
Για τον Τόμας Βίντερμπεργκ, τον σκηνοθέτη του «Ασπρου πάτου» που εφέτος απέσπασε το Οσκαρ διεθνούς ταινίας (ανάμεσα σε πολλά άλλα βραβεία), αυτή η ταινία είναι «κάτι σαν εορτασμός της ζωής. Το αλκοόλ είναι μάλλον το πρόσχημα. Τέσσερις άνθρωποι που έχουν φτάσει σε ένα σημείο της ζωής τους που νιώθουν άδειοι. Δεν έχουν περιέργεια για τίποτε, δεν έχουν όρεξη να κάνουν το οτιδήποτε, δεν έχουν καμία ζωντάνια. Πώς μπορούν να συνεχίσουν μια ζωή που δεν μπορούν να κοντρολάρουν;».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
