Ο Μίκης Θεοδωράκης οδηγήθηκε στην τελευταία του κατοικία. Στον τόπο που ο ίδιος επιθυμούσε. Στο μικρό, γραφικό, όμορφο χωριουδάκι Γαλατάς Χανίων, κοντά στους γονείς και στον αδελφό του. Ολες αυτές τις ημέρες παρακολουθήσαμε συγκινητικές στιγμές, με χιλιάδες ανθρώπους να σπεύδουν στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης για να αποθέσουν ένα λουλούδι στο φέρετρο του παγκόσμιου Μίκη. Οι ίδιες συγκινητικές στιγμές και στην Κρήτη, με τους συμπατριώτες του και πάρα πολλά νέα παιδιά να τον υποδέχονται με δάκρυα στα μάτια και όλα αυτά τα τραγούδια που έγιναν παγκόσμιες επιτυχίες. Ο «Ζορμπάς», το «Σέρπικο» και άλλες κινηματογραφικές ταινίες ντύθηκαν με τις υπέροχες μουσικές του Μίκη Θεοδωράκη. Ο μεγάλος Αντονι Κουίν, φίλος και μέγας θαυμαστής του Μίκη, έφυγε πριν από κάποια χρόνια από τη ζωή. Πάντα στις συνεντεύξεις του αναφερόταν στον Μίκη. Οταν κάποια στιγμή συναντήθηκαν σε μια μεγάλη συναυλία, υπήρχαν μόνο τεράστιες αγκαλιές και θαυμασμός ο ένας για τον άλλο. Ο Αντονι δεν είναι πια μαζί μας, υπάρχει όμως ο τρομερός Αλ Πατσίνο, ένας υπερταλαντούχος, πραγματικά big star, ο οποίος μίλησε για τον Θεοδωράκη και τη «συνάντησή τους» μέσα από την εμβληματική ταινία «Σέρπικο». Ο Μίκης έγραψε τη μουσική για την ταινία που άφησε ιστορία στον διεθνή κινηματογράφο. Ο Αλ Πατσίνο μίλησε στο Mega για τον Μίκη και την ταινία και εγώ θυμάμαι, χρόνια πριν, μια άλλη συνάντηση του σημαντικού Ελληνα στα πλατό του ANT1. Μια νυχτερινή συνάντηση με τον παγκοσμίου φήμης έλληνα γλύπτη Takis, που επίσης πριν από δύο χρόνια έφυγε από τη ζωή. Ο Μίκης έγραφε μια εκπομπή στο studio. Ενα πολιτικό talk show. Εκεί αναγκάστηκα να μεταφέρω για εκείνο το βράδυ τη δική μου εκπομπή λόγω της μεγάλης καθυστέρησης του γλύπτη Takis. O Takis είναι γνωστό ότι δεν είχε καλή σχέση με τον χρόνο, οι χώροι εγγραφής όμως κάποια στιγμή έπρεπε να κλείσουν. Ετσι μεταφερθήκαμε στο studio των ειδήσεων που ήταν ο Μίκης. Οταν τέλειωσε η εκπομπή, ο Μίκης είδε τον Takis που περίμενε. Δύο μεγάλες προσωπικότητες σε μια συνάντηση με ατάκες και πολύ χιούμορ. Γιατί ο Μίκης είχε φοβερό χιούμορ. Θυμάμαι πάντα τη σκηνή με τους δυο τους να γελάνε δυνατά, ντυμένοι στα μαύρα…
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
