Την άνοιξη του 1893 η Αθήνα υποκλινόταν στην τέχνη της Σάρας Μπερνάρ: Η μυθική ηθοποιός κατέφθασε στον Πειραιά με το ατμόπλοιο «Μέδουσα» και εγκαταστάθηκε στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρεταννία». Κατά τη διάρκεια της σύντομης παραμονής της στη χώρα μας ερμήνευσε για το ελληνικό κοινό, γνωρίζοντας για άλλη μια φορά την αποθέωση, τα θεατρικά έργα «Η κυρία με τας καμελίας», «Φρου-φρου» και «Αδριανή Λεκουβρέρ». Εκανε όμως και κάτι άλλο: επισκέφθηκε τον τάφο που έλληνα συζύγου της και άφησε μερικά λουλούδια στη μνήμη του και στην ανάμνηση του θυελλώδους και δύσκολου έρωτά τους. Γιατί η Μπερνάρ υπήρξε παντρεμένη με τον αριστοκρατικής καταγωγής Αριστείδη Δαμαλά, ο οποίος είχε κάνει και καριέρα ηθοποιού ως Ζακ Νταμαλά. Μέγας γόης της εποχής, ο Δαμαλάς διέγραψε σύντομη πορεία στον χώρο των τεχνών και πέθανε νεότατος, 34 μόλις ετών, από υπερβολική δόση μορφίνης και κοκαΐνης. Ο,τι απομένει είναι οι αναφορές του στα διεθνή θεατρικά λεξικά, κυρίως με την ιδιότητα του συζύγου μιας από τις μεγαλύτερες σταρ στην ιστορία του θεάματος. Καθώς και το χαραγμένο στον οικογενειακό τάφο των Δαμαλάδων στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών όνομά του, σκεπασμένο από ένα παχύ στρώμα από πευκοβελόνες που έρχονται θαρρείς για να εξαφανίσουν οποιαδήποτε προσπάθεια αντίστασης στη λήθη.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
