Λέγεται περίπου ως ανέκδοτο ότι ήταν κάποτε ένας αξιωματούχος από το Μπέργκαμο ο οποίος πήγε στη Βενετία ειδικά για να αναθέσει ένα πορτρέτο στον πιο διάσημο ζωγράφο της εποχής, τον περίφημο Τισιανό. Οταν εκείνος άκουσε το αίτημά του, τον προέτρεψε να γυρίσει στο Μπέργκαμο γιατί εκεί είχε τη βάση του ο καλύτερος πορτρετίστας, γνωστός για τον ανυπέρβλητο νατουραλισμό του. Το όνομά του ήταν Τζιοβάνι Μπατίστα Μορόνι (1520/4-1579). Λέγεται επίσης ότι το έργο του επηρέασε καλλιτέχνες όπως ο ιδιοφυής Καραβάτζιο, όμως λίγη σημασία έχουν τελικά οι ιστορίες από το παρελθόν, είτε ανήκουν στη σφαίρα του μυθικού είτε όχι. Αρκεί να δει κανείς ένα πορτρέτο του παραγνωρισμένου ζωγράφου της Αναγέννησης, όπως για παράδειγμα τον σαγηνευτικό «Il sarto» (Ο ράφτης, 1570), για να νιώσει για πάντα δέσμιος του αινιγματικού ψυχισμού του ανδρός όπως τον απέδωσε σε όλο του το βάθος η ζωγραφική δεινότητα του Μορόνι. Στον πίνακα, ο οποίος ανήκει στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου, απεικονίζεται ένας επαγγελματίας τεχνίτης επί το έργον, σχεδόν ενοχλημένος από τα αδιάκριτα βλέμματα των θεατών, λες και τα νιώθει να τον διακόπτουν έτσι όπως είναι έτοιμος να κόψει ένα ύφασμα με το ψαλίδι του. Αδύνατον να ξεφύγεις από το βλέμμα του, αδύνατον να μην αισθανθείς ότι αυτός ο άνθρωπος υπήρξε κάποτε με σάρκα και οστά στην εποχή που του έλαχε να ζήσει και μόνο από κάποιο καπρίτσιο της τύχης δεν είναι ηθοποιός σε ταινία εποχής σήμερα.
23 πορτρέτα ανθρώπων
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
