Εκατομμύρια παιδιά σε όλον τον κόσμο, τέτοιες ημέρες, περιμένουν τον καλοκάγαθο γέροντα με την κόκκινη στολή και τα άσπρα γένια που ταξιδεύει στον ουρανό με ένα έλκηθρο φορτωμένο δώρα το οποίο σέρνουν τάρανδοι που πετούν. Δώρο. Η μαγική λέξη που έκανε κάθε παιδί να μην κοιμάται την παραμονή των Χριστουγέννων ή της Πρωτοχρονιάς (ή και τις δύο ημέρες) για να πάρει στα χέρια του αυτό που είχε ζητήσει. Ισως δεν πήραμε πάντοτε (κάποτε υπήρξαμε και εμείς παιδιά) αυτό που θέλαμε, αλλά τέτοιες ώρες τέτοια λόγια. Δώρο να είναι και θα βρεθεί η άκρη.
Περνώντας τα χρόνια αντιλήφθηκα ότι το να βρεις τι δώρο θέλει ένα παιδί είναι πολύ πιο δύσκολο από το να οδηγήσεις διαστημόπλοιο. Ετσι για να το οδηγήσεις στη μουσική, να την αγαπήσει και να τον συνοδεύσει στη ζωή του, υπάρχουν και οι εναλλακτικοί τρόποι. Οι μουσικές προτάσεις μπορεί να μην αποτελέσουν το κύριο δώρο, που κατά τη γνώμη μου πρέπει να είναι το παιχνίδι, αλλά είναι εκείνο που θα τους προσφέρει το διαφορετικό.
Πολλοί γονείς στα μαθητικά – γυμνασιακά τους χρόνια υπήρξαν μέλη γκρουπ. Επαιζαν μουσική, τραγουδούσαν – έστω και για πλάκα – και δεν θα έλεγαν όχι στο να ταυτιστούν τα παιδιά τους μαζί τους. Να μάθουν από τους Abba, για παράδειγμα, έως τους Rolling Stones. Για να μην περιμένετε πότε θα μεγαλώσουν τα παιδιά σας, η δισκογραφική εταιρεία Music Brokers – https://www.mbrokers.com.ar – έχει φροντίσει για εσάς πριν από εσάς. Κυκλοφορεί στην ενότητα Kids τη σειρά Babe Style, όπου παιδιά μπορούν να ακούσουν, για παράδειγμα, επιτυχίες των Rolling Stones, Queen, συνθέσεις του Μπετόβεν και του Μότσαρτ σε μουσικές διασκευές ειδικά προσαρμοσμένες για αυτά. Αποκτά πολύ ενδιαφέρον να ακούσει, ακόμα κι ένας ενήλικος, κομμάτια όπως το «Υesterday» των Beatles, το «Stairway to Heaven» των Led Zeppelin ή το «Every Breath yoυ Take» των Police. H εν λόγω σειρά είναι ικανή και μπορεί να δώσει το πρώτο βάπτισμα του πυρός στον δυτικό ήχο.
Και θεατρικά έργα
Και αν η παραπάνω πρόταση αποτελεί περισσότερο ένα πείραμα μουσικό για τους μικρούς μας φίλους, υπάρχουν και πιο ασφαλείς μουσικές επιλογές. Οπως για παράδειγμα «Τα Ελληνικά Παραδοσιακά Κάλαντα» από το Αρχείο Ελληνικής Μουσικής. Εκδοση τριών CD που περιλαμβάνει τα κάλαντα Χριστουγέννων, Πρωτοχρονιάς και Φώτων σε παραδοσιακή, φυσικά, μουσική μορφή.
Εξι βιβλία και έξι CD περιλαμβάνονται στο συλλογικό έργο «Μιούζικαλ για παιδιά» (εκδόσεις Διάπλασις). Πρόκειται για σύντομα θεατρικά έργα, προσαρμοσμένα στις δυνατότητες των μικρών παιδιών, με μουσική επένδυση και τραγούδια, μια έκδοση που αν και κατ’ αρχήν απευθύνεται σε συλλογικές παιδικές δραστηριότητες, εν τούτοις μπορεί να λειτουργήσει και μεμονωμένα. Τη μουσική υπογράφουν οι Μάρω Θεοδωράκη, Αναστασία Γεωργάκη, Νίκος Γ. Παπαδογιώργος κ.ά.
«Ποιος μου χάλασε το τρένο;». Ερώτηση εργασίας, η οποία απαντάται μέσω της ομότιτλης έκδοσης της Μικρής Αρκτου, η οποία περιλαμβάνει 12 παραμύθια και CD με τις υπογραφές των Παρασκευά Καρασούλου, Γιάννη Βασιλόπουλου και Γιώργου Ανδρέου ενώ μεταξύ άλλων συμμετέχουν οι Δήμητρα Γαλάνη, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Κορίνα Λεγάκη, Δήμητρα Σελεμίδου. Ενα τρένο που άλλοτε ακουμπά στην πραγματικότητα και άλλοτε στη φαντασία. Οπως σε αυτή την κατεύθυνση κινείται «Ο Πέτρος και ο Λύκος», το κλασικό παραμύθι του Σεργκέι Πρόκοφιεφ. Διηγείται ο Θάνος Κωστόπουλος ενώ παίζει τη Συμφωνική Ορχήστρα Ραδιοφωνίας της ΕΣΣΔ και διευθύνει ο Alexander Stassevich. Κλασικές αλλά πάντα επίκαιρες και οι δύο προτάσεις που ακολουθούν. Πρόκειται για τη «Λιλιπούπολη» του Μάνου Χατζιδάκι σε μουσική Νίκου Κυπουργού, Δημήτρη Μαραγκόπουλου, Λένας Πλάτωνος και στίχους Μαριανίνας Κριεζή. Τραγουδούν οι Σπύρος Σακκάς, Σαβίνα Γιαννάτου, Αντώνης Κοντογεωργίου και Νένα Βενετσάνου. Ο Γιάννης Μαρκόπουλος με την «Ντενεκεδούπολη» από το κουκλοθέατρο της Ευγενίας Φακίνου παρουσιάζει τη δική του εκδοχή για τους μικρούς και μεγάλους ακροατές. Οι στίχοι είναι της Ευγενίας Φακίνου και η αφήγηση της Νίκης Τριανταφυλλίδη. Τραγουδούν μεταξύ άλλων οι Σωτήρης Χατζάκης, Ρένα Καζάκου, ενώ συμμετέχει η Παιδική Χορωδία της Σχολής Τυχόπουλου.
Η Λαχανοχαχανοχώρα
Και αν πολλές από τις παραπάνω παραγωγές μάς έρχονται από το μακρινό ή λιγότερο μακρινό παρελθόν, η παρακάτω είναι σίγουρα του παρόντος και του μέλλοντος. Ο συνθέτης Τάσος Ιωαννίδης παρουσιάζει εδώ και χρόνια τα «Λάχανα και τα Χάχανά» του και τη Λαχανοχαχανοχώρα του. Διαδικτυακά (λαχανακαιχαχανα.gr). Μουσική, τραγούδια, παιχνίδια και φυσικά τα «Λάχανά» του δεν λένε όχι και στα χριστουγεννιάτικα τραγούδια. Οπως περιγράφει ο ίδιος: «Η Λαχανοχαχανοχώρα είναι μια χώρα μαγική, όλο φως και μουσική. Εδώ ζουν ο Ατσίδας, που είναι όνομα και πράμα και μεγάλος κολλητσίδας, η Χαχανένια, που όλο γελάει και τον κόσμο αγαπάει, και ο Λαχανίδας, στον οποίο αρέσουν οι εφευρέσεις, τα μαθηματικά και τα φαινόμενα τα καιρικά. Ας τους ακολουθήσουμε γιατί μαζί τους θα τραγουδήσουμε, θα παίξουμε και θα διασκεδάσουμε όσο θέλουμε. Η Λαχανοχαχανοχώρα είναι ο δικός τους και ο δικός μας κόσμος, το δικό μας όνειρο».
Tέλος, αν προτιμάτε τους… κακούς του Δωδεκαημέρου, «Η Αγέλαστη Πολιτεία και οι καλικάντζαροι» των Πάνου και Χάρη Κατσιμίχα μπορεί να σας κάνουν να αλλάξετε άποψη. Η ιστορία των αδελφών Κατσιμίχα χρησιμοποιεί τον θρύλο των καλικάντζαρων με τέτοιον τρόπο που το στοιχείο της κατεργαριάς τους παρουσιάζεται ως δημιουργικό. Το εκμεταλλεύονται για να ανατρέψουν την παραδοσιακή αντίληψη που τους θέλει πνεύματα πονηρά με στόχο να υπονομεύσουν το πνεύμα των Χριστουγέννων. Στο παραμύθι αυτό οι καλικάντζαροι καταφέρνουν να δώσουν χαρά και αισιοδοξία στους δυστυχισμένους και μοναχικούς ανθρώπους.
