Μετά τη συνέντευξη Τύπου της περασμένης Δευτέρας (στο θέατρο Μουσούρη) όπου παρέστη ο εκπρόσωπος του υπουργείου Πολιτισμού Νίκος Χασιώτης, πραγματοποιήθηκε και η συνάντησή του με τους εργαζομένους του Θεατρικού Μουσείου, με στόχο την ανεύρεση λύσης.
Ο εκπρόσωπος ενημέρωσε ότι «θα ήθελε πολύ και η υπουργός να είναι κοντά μας, αλλά εκλήθη εκτάκτως στο Μαξίμου…» και προχώρησε στη διευθέτηση του οικονομικού θέματος. Στους εργαζομένους θα δοθεί το 30%-35% από τα οφειλόμενα και το θέμα θα κλείσει οριστικώς. Για να μπουν στη σειρά της επίλυσης το ΙΚΑ και η Εφορία, και στη συνέχεια η μεταστέγαση του Μουσείου, στο κτίριο της οδού Σταδίου 47, και της βιβλιοθήκης από τις κούτες της ΕΡΤ.
Το ποσό, που φθάνει τις 300.000 ευρώ περίπου, θα προέλθει από τις 450.000 που είχε εξασφαλίσει για το Θεατρικό Μουσείο η τέως υπουργός Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου, και το οποίο διαχειρίζεται ως μεσάζων το Εθνικό Θέατρο.
Γιατί, για να μην ξεχνιόμαστε, η Κονιόρδου έδωσε προτεραιότητα στο Θεατρικό Μουσείο, λόγω προσωπικής ευαισθησίας και εμπλοκής με τον χώρο. Ωστόσο δεν προστάτευσε τον πρόεδρο του ΔΣ Κώστα Γεωργουσόπουλο (φωτογραφία) για τα χρέη του Μουσείου, ως να ήταν δικά του και έτσι η Δικαιοσύνη τον κάθισε στο σκαμνί – από κοντά και τον αντιπρόεδρο Γιώργο Μιχαλακόπουλο.
Το τι μέλλει γενέσθαι θα το δούμε και στις δίκες που έρχονται – με τη νυν ηγεσία του υπουργείου να μη φαίνεται διατεθειμένη να υπερασπιστεί τους επικεφαλής του ΔΣ. Ιδωμεν…
Το ζήτημα όμως είναι αλλού: Θέλουμε ως χώρα ένα Εθνικό Μουσείο Θεάτρου; Υπάρχουν εκείνοι που θέλουν πραγματικά να στηρίξουν τη δημιουργία του; Γιατί αν πρόκειται να διαιωνιστεί στη μίζερη εκδοχή του, μπορεί να ήταν καλύτερα να κλείσει…
