Ηταν κοινό μυστικό ότι η εφετινή θεατρική σεζόν είχε έναν και μοναδικό στόχο: Να επιχειρήσει την επιστροφή στην κανονικότητα, που τόσο πολύ είχε λείψει από τις σκηνές την τελευταία διετία. Γνωρίζοντας τις δυσκολίες αυτής της αναπροσαρμογής αλλά και με δεδομένο ότι ο κορωνοϊός δεν έπαψε να ζει ανάμεσά μας, παραγωγοί, σκηνοθέτες, ηθοποιοί και συντελεστές, επέλεξαν να φανούν και αισιόδοξοι και δημιουργικοί. Γι’ αυτό και δεν έλειψαν ούτε οι νέες παραγωγές και οι πρεμιέρες – εκτός από τις επαναλήψεις – ούτε οι ενδιαφέρουσες πρωτοβουλίες νέων καλλιτεχνών και ομάδων. Τι κι αν παρέμεινε όλη τη χρονιά το θέατρο σε ένα μεταίχμιο; Τα κατάφερε – με ρωγμές, πληγές, απώλειες και νίκες… Κανόνας οι… διακοπές Ενα από τα πράγματα που χαρακτήρισαν τη σεζόν ήταν η ξαφνική διακοπή μιας παράστασης για πέντε ως επτά ημέρες, λόγω κρούσματος κορωνοϊού στον θίασο ή στους τεχνικούς. Δεν υπάρχει σχεδόν παραγωγή που να μη βρέθηκε αντιμέτωπη με αυτή την πραγματικότητα από τον περασμένο Οκτώβριο ως τώρα και να μην αναγκάστηκε να ακυρώσει, τελευταία στιγμή. Με τα μέτρα κατά την πανδημίας σε πρώτο πλάνο – έλεγχοι για πιστοποιητικό εμβολιασμού ή νόσησης και μάσκα καθ’ όλη την διάρκεια της παράστασης – το θέατρο απέδειξε ότι αντέχει. Η μοναδικότητα του εδώ και τώρα που προσφέρει επιβεβαιώνει το αναντικατάστατο που το χαρακτηρίζει. Οι sold out παραστάσεις που σημειώθηκαν και αυτή τη σεζόν έρχονται να υπογραμμίσουν και να επιβεβαιώσουν ότι κι αν τα πράγματα δεν επέστρεψαν πλήρως στην κανονικότητα, ο δρόμος άνοιξε για τα καλά. Πρόσωπα και παραστάσεις Τι κάνει μια παράσταση να ξεχωρίσει και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να γίνει το επίκεντρο της θεατρικής συζήτησης; Αυτό συνέβη με τους «Παίχτες» του Νικολάι Γκόγκολ στο θέατρο Κιβωτός. Ο 32χρονος Γιώργος Κουτλής σκηνοθέτησε μια ομάδα νέων και ταλαντούχων ηθοποιών, σε μια παράσταση που κατάφερε, διατηρώντας την ουσία του ρωσικού έργου, να γίνει ένα σύγχρονο, καίριο, ζωντανό θέαμα. Επικεφαλής της ομάδας (Βασίλης Μαγουλιώτης, Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος, Ηλίας Μουλάς κ.ά.) ο εκρηκτικός και ταλαντούχος Γιάννης Νιάρρος. Η ματιά του Γιάννη Κακλέα στον διαχρονικό «Τυχαίο θάνατο ενός αναρχικού» του Ντάριο Φο και η ερμηνεία του Πάνου Βλάχου αποτέλεσαν πόλο έλξης για την παράσταση στο θέατρο Γκλόρια. Είναι ενδεικτικό ότι οι δύο προαναφερθείσες θεατρικές παραγωγές προσέλκυσαν ένα νεανικό κοινό που δεν συνηθίζει να πηγαίνει στο θέατρο. Κι όμως, τόσο οι «Παίχτες» όσο και «Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού» το πέτυχαν, γεγονός που γέμισε ασφυκτικά τις αίθουσες από θεατές λιγότερο φοβισμένους απέναντι στον ιό. Στο Εθνικό Θέατρο «Η φάρμα των ζώων» του Τζορτζ Οργουελ από τον Αρη Μπινιάρη στο θέατρο Rex-Ελένη Παπαδάκη όπως και το πρόσφατο ανέβασμα του «Αυτόχειρος» του Νικολάι Ερντμαν από τον Γιώργο Παπαγεωργίου (Rex-Μαρίκα Κοτοπούλη) ξεχώρισαν, μαζί με «Το πονηρό πνεύμα» του Νόελ Κάουαρντ στην Κεντρική Σκηνή από τον Γιάννη Χουβαρδά με μια αξιομνημόνευτη ερμηνεία της Αμαλίας Μουτούση. Ο Χουβαρδάς άλλωστε «άνοιξε» σχεδόν την τρέχουσα σεζόν με το εξαιρετικό «Κάποιος θα έρθει» του Γιον Φόσε στο ΚΠΙΣΝ. Εχει ξεχωριστή σημασία η επιτυχία της μεταφοράς στην σκηνή του μυθιστορήματος του Καραγάτση «Ο Κοτζάμπασης του Καστρόπυργου» από τον Δημήτρη Τάρλοου με τον Γιώργο Χριστοδούλου, τον Δημήτρη Ημελλο κ.ά. Το αιρετικό αυτό έργο βρήκε στην παράσταση του Πορεία τη θέση του, επιβεβαιώνοντας ότι το κοινό όταν θέλει ξέρει να επιλέγει. Μια συνεργασία που έμοιαζε αλλά και αποδείχθηκε τελικώς ενδιαφέρουσα για το ελληνικό θέατρο ήταν αυτή ανάμεσα στον Γιάννη Μπέζο και στον Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη (σε συνσκηνοθεσία του τελευταίου με τον Σωτήρη Τσαφούλια) για τις «Αινιγματικές Παραλλαγές» του Ερικ-Εμανουέλ Σμιτ. Στο Ιδρυμα Κακογιάννη οι δύο ηθοποιοί μοιράστηκαν ένα δυνατό υποκριτικό παιχνίδι. Εχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να επισημάνουμε ότι ηθοποιοί όπως η Μαρία Πρωτόπαππα, ο Δημήτρης Λάλος, ο Ορφέας Αυγουστίδης κέρδισαν τη μεγάλη ανταπόκριση του κοινού, καταθέτοντας θεατρικές προτάσεις, ανεπηρέαστοι από την τηλεοπτική τους επιτυχία: η «Αντιγόνη» του Ανούιγ (Υπόγειο Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν), η «Εκτωρος κάθαρσις» (Tempus Verum – Εν Αθήναις) και η «Μηχανή του Τούρινγκ» του Benoit Soles (Νέο Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου) βρήκαν τη θέση τους στον θεατρικό χάρτη της σεζόν. Μαζί ξεχώρισαν πρόσωπα και παραστάσεις: Η Ηρώ Μπέζου με το πρώτο της θεατρικό «Οι Ναυαγοί», «Οι μάγισσες του Σάλεμ» του Αρθουρ Μίλερ, η Βίκυ Βολιώτη και η Ευδοκία Ρουμελιώτη σε «Μια ιστορία αγάπης», η «Φαίδρα» της Μαρίνα Τσβετάγεβα από τον Δημήτρη Καραντζά, η «Τριλογία των Αδελφών Λίμαν» από το Θέατρο του Νέου Κόσμου και τον Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο, η παράσταση-αφιέρωμα στη Μαρίκα Νίνου «Σαν άστρο» της Μαριάννας Κάλμπαρη, ο «Κήπος με τις αλήθειες» από τον Σταμάτη Φασουλή, «Το Σώσε» του Μάικλ Φρέιν σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη, «Το Μινόρε της Αυγής» του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά και του Τάκη Τζαμαργιά, το καινούργιο έργο του Γιάννη Τσίρου «Ημέρα Κυρίου» που σκηνοθετεί ο Μάνος Καρατζογιάννης αλλά και το κλασικό του «Αξύριστα πηγούνια» που ανέβασε ο Γιώργος Παλούμπης. Το σκηνοθετικό δίπολο του Θωμά Μοσχόπουλου «Ο γιατρός της τιμής του» και «Πόσο κοστίζει να ζεις», ο μονόλογος της Ρένης Πιττακή «Μια γερμανίδα γραμματέας» αλλά και του Πάνου Παπαδόπουλου «Μπαίνει η δεσποινίς Μαργαρίτα» του Ρομπέρτο Ατάιντε, «Η δημοκρατία του μπακλαβά» του Ανέστη Αζά, «Η συμφορά από το πολύ μυαλό» του Γκριμπογέντοφ από τον Στάθη Λιβαθινό αλλά και το «Sexy Laundry» με τον Σπύρο Παπαδόπουλο και τη Δάφνη Λαμπρόγιαννη. Σημαδιακά γεγονότα Η θεατρική περίοδος 2021-2022 σηματοδοτήθηκε από 2+1 γεγονότα. Πρώτα την «αλλαγή φρουράς» στις κρατικές σκηνές, με επιλογές προσώπων που ήρθαν ως αποτέλεσμα του διαγωνισμού που προκήρυξε το υπουργείο Πολιτισμού. Ο Γιάννης Μόσχος στο τιμόνι του Εθνικού και ο Αστέριος Πελτέκης, πρόσφατα, στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, βρίσκονται ενώπιον των προκλήσεων που απαιτεί η θέση και οι ευθύνες που φέρει. Ο χρόνος θα δείξει. Δεύτερον, από την έναρξη των δύο δικών, του Δημήτρη Λιγνάδη και του Πέτρου Φιλιππίδη, μια εξαιρετικά δύσκολη στιγμή για το ελληνικό θέατρο και τους ανθρώπους του – που θα κριθεί εκεί όπου πρέπει να κριθεί, στα δικαστήρια. Τέλος, την αποχώρηση του Αρη Σερβετάλη από τον «Ρινόκερο», μετά την ανακοίνωση ότι το πιστοποιητικό εμβολιασμού γίνεται υποχρεωτικό για την είσοδο στο θέατρο.